Дода латифалар

Бир қиз учрашувга кеч қолиб келди.
Йигит:
— Нега кеч қолдинг?!
Қиз:
— Билмайсизми, чиройли қизлар доим кечикиб келишга одатланган.
Йигит:
— Буни биламан, лекин сан нимага кеч қолдинг...?

Бир инженер ишсизликдан нима қилишини билмай, таваккал бир касалхона очибди. Касалхона эшиги олдига "Биз сизларни бенуқсон даволаймиз. Агар даволай олмасак 50000 пулингизни 100000 қилиб қайтарамиз", - деб ёзиб қўйибди.
Йўлдан ўтиб кетаётган бир врач, - буларни бир боплаб, 100000 пулини олиб чиқиб кетаман, - деб бинога кирибди. Инженер уни кутиб олиб, шикоятини сўрабди.
— Мен таъмни билмаяпман. Нима есам ҳаммаси бир хил.
— Ҳамшира, шишадаги суюқликни ичиринг.
— Ие, бу бензинку!
— Табриклайман, таъм билишингиз тикланди. Сиздан 50000.
Врач жаҳл билан пулни тўлаб чиқиб кетибди. Икки кундан кейин яна келибди:
— Энди мен ҳид сезмаяпман.
— Ҳамшира шишадаги суюқ дорини бу кишига ичиринг.
— Бу яна бензинку...
— Ана, ҳид билиш қобилиятингиз ҳам тикланди. 50 000 тўлаб кетасиз. Врач пулни тўлаб, яна жаҳл билан чиқиб кетибди. Орадан 3 кун ўтиб, бу сафар аниқ боплайман деган мақсадда келиб дебди:
— Энди мен ҳеч нарсани кўрмаяпман.
— Кечирасиз, биз буни даволай олмаймиз. Мана сизга 100000 пул.
— Ие, бу ерда 50000 ку!
— Табриклайман, кўриш қобилиятингиз тикланди. Сиздан 50000.

Кечаси бир қиз арвоҳлардан қўрқиб қабристон олдидан ўтолмай турган экан, бир йигит кeлиб қолибди.
Қиз:
— Жон ака, мeни шу қабристондан ўтқазиб қўйинг, - дeбди.
Йигит: "Ҳўб бўлади", дeб қизни зeриктирмай латифалар айтиб, кулдириб ўтқазиб қўйибди.
Қиз хурсанд бўлиб "сиз ажойиб инсон экансиз", дeса.
Йигит:
— Эҳ, сиз мани тириклигимда кўрганингизда эди, - дeрмиш

Мактабда ўқитувчи болалардан уйга вазифани текширибди.
Биринчи ўқувчи:
— Тушунмадим, - дебди.
Иккинчиси:
— Вақтим бўлмади, - дебди.
Учинчиси бўлса:
— Менга баҳона қолмади-ку! - деган экан.

Синфдошлари билан учрашувдан қайтган эридан хотини сўрай бошлабди:
— Азаматни кўрдингизми?
— Ҳа, у аҳмоқ катта юрист бўлиб ишлаётган экан.
— Ботир-чи? У қалай?
— У тентак бош врач лавозимига кўтарилибди.
— Сардор қандай экан?
— Эҳ, у бефаҳм тадбиркорликни бошлабди!
Хотин:
— Қачон сиз ҳам аҳмоқ, тентак, бефаҳм бўларкинсиз-а...?

Кафеда официант мижозга буюртма қилинган товуқни қўлида ушлаб олиб келаётганини кўриб жаҳл билан:
— Нега овқатни қўлингиз билан ушлаб олгансиз!? - деса, официант:
— Икки мартта ерга тушиб кетди. Учинчи мартта ҳам тушириб юбормай дегандим... - дермиш.

Бир отахон автобусда битта негрни кўриб қолибди ва сўрабди:
— Болам Мирзачўлданмисан?
— Йўқ отахон, мен негрман, Африкаданман.
Сал ўтиб чол яна сўрабди:
— Болам Мирзачўлданмисан?
— Негрман дедим-ку ота Африкаликман.
— Ҳааа, энди болам гап йўғида гапда...
15 минутлар юргандан кейин, чол яна сўрабди:
— Болам Мирзачўлданмисан?, - деса негрни жаҳли чикиб:
— Ҳа Мирзачўлданман нима эди?, - деса
Ҳалиги отахон:
— Унда нега негрларга ўхшайсан?, - дермиш.

Ота ўғлига:
— Ўғлим, мени нега мактаб директори чақиртирди?
Ўғли:
— Кеча мактабда муштлашдим.
Отаси:
— Нима, мени навбатдаги жангни томоша қилишга чақиришдими?

Пул – инсонга ҳеч қачон вафо қилмайди.
Кўчага пул билан чиқиб кетасан, уйга нуқул ёлғиз қайтасан!