Doda latifalar

Imtihonga kirgan talaba savollarga javob topa olmay shiftga qarab o‘tirsa, o‘qituvchi ko‘rib:
— Madiyarov! Nega imtihonga tayyor emassan?! Mayli senga bir savolim bor. Topsang, imtihondan o‘tding hisob! – debdi.
Talaba xursand bo‘lib:
— Mayli ustoz! Nima savol ekan? Tezroq aytaqoling! – debdi.
O‘qituvchi:
— Shu xonada nechta lampochka bor? Faqat qaramasdan javob ber! – desa, talaba:
— Oltita, - debdi.
— Topa olmading. Yettita bor, - deb cho‘ntagidan 1 ta lampochka chiqaribdi o‘qituvchisi.
Ertasi kuni qayta topshirishga kirgan talaba yana yozmay o‘tiraveribdi.
O‘qituvchi yoniga kelib debdi:
— Yana shu ahvolmi Madiyarov?! Mayli, yana o‘sha gap. Bu xonada nechta lampochka bor? Topsang, bahoing - besh!
— Albatta yettita, ustoz! – debdi talaba.
— Bekorlarni aytibsan! Bugun meni cho‘ntagim bo‘m-bo‘sh, - desa, Madiyarov:
— Lekin meni cho‘ntagimda lampochka bor! – deb cho‘ntagidan lampochkani chiqargan ekan.

— Sigiring qanday qilib kuniga 30 litr sut beradi?
— Bu juda oson. Men ertalab molxonaga kiraman-da, “Bugun sut ichamizmi yoki go‘sht yeymizmi?” - deyman.

Vrach bilan militsiya xodimi suhbatlashib tursa, sal nariroqda ikkita yigit janjallasha boshlabdi. Birini qo‘lida pichoq ham bor ekan. Shunda militsiya xodimi:
— Men borib ajratay. Bo‘lmasa hozir anavi odam pichoqni ishlatsa, jinoyat bo‘ladi. Men ajratmaganim uchun jazolashadi. Pulsiz, ishsiz qolib ketaman, - desa, vrach:
— Shoshmay tur! – debdi.
Ko‘p o‘tmay urishayotganlarlardan biri ikkinchisini pichoqlab qo‘yibdi. Shunda vrach:
— Ana, endi borsak bo‘ladi. Pichoq ko‘targani seniki, jarohatlangani meniki. Ikkalamizga ham ish bor! – dermish

Ruhshunos mijozidan so‘rabdi:
— Men itman degan fikr sizda qachon paydo bo‘lgan?
Mijoz o‘ylanib turib:
— Yosh kuchukchaligimda, - dermish.

— Nimaga Xitoyda korrupsiyaga qarshi kurash biznikiga qaraganda yaxshi natija berib kelmoqda?
— Chunki Xitoyda buning uchun budjetdan pul emas o‘q-dori ajratishadi.

Metroda qari onaxonni ro‘parasida saqich chaynab o‘tirgan yigitga onaxon debdi:
"Bekorga menga shuncha gapni gapiryapsan. Qulog‘im og‘ir bolam, eshitmayman!"

Afandi kechasi ko‘chada daydib yursa, qo‘shnisi:
— Ha qo‘shni, yarim kechasida nima qilib yuribsiz? - desa, afandi:
— Uyqim qochib ketdi. Shuni qidirib yuribman, - debdi.

Uchta inoq do‘stlar dam olishga Turkiyaga borishibdi. Mehmonxonani 45-etajiga joylashib olishibdi. Tushlikni birinchi qavatda yeb bo‘lgach, xonalariga chiqmoqchi bo‘lib qarashsa, lift ishlamayotgan ekan. Zinada chiqishdan boshqa ilojlari qolmagach, chalg‘ish uchun har biri navbatma-navbat latifa aytib chiqishga kelishibdi.
Birinchisi o‘n beshinchi qavatgacha latifa aytib, o‘rtoqlarini kuldirib chiqibdi. Keyin ikkinchisi o‘ttizinchi qavatgacha kuldiribdi. Navbat uchinchisiga kelgan ekan, u do‘stlariga qarab:
— Hozir bir narsa aytaman, kulaverib, ichagingiz uziladi, - debdi. Do‘stlari qiziqib, — Nima ekan? Ayt-chi, - deyishsa:
— Xonamizni kaliti birinchi qavatda qolib ketibdi, - debdi.

— Nima uchun Hindistonda oila mustahkam bo‘ladi?
— Chunki to‘y kuni, kuyovga miltiq sovg‘a qilinadi, kelinni peshonasiga esa qizil nuqta chiziladi.

— Qozon kabobga nima qo‘shib tayyorlagan edingiz qudajon?
— Aytolmayman, bu pazandalik siri...
— Aytaqoling! 3 kundan beri reanimatsiyada yotibman. Vrachlar topa olishmayapti.