— Доктор, тушимда мен одамхўр эмишман. Ўзимга ўхшаганлар билан бир қабила бўлиб яшармишман. Бир куни ҳудди хотинимга ўхшаган аёлни еб қўйибмиз.
— Э, ҳавотирга ўрин йўқ. Тушга нималар кирмайди дейсиз?!
— Тўғри-ку-я, лекин уч кундан бери хотинимни топа олмаяпман...
Эрталаб йўлда кетаётиб иккита кабутарга кўзим тушди. Бири тумшуғи билан иккинчи кабутарни бошини чўқиб турибди.
Униси эса индамасдан ерга қараб жим турибди. Миямга бир фикр келди. Шуниси эри бўлса керак...
Афанди бир идорага ишга кирмоқчи бўлиб борган эди, унинг бошлиғи «эрта келинг, индин келинг» деб жуда кўп сарсон қилди. Афанди бу ишдан умидини узиб ўша идора ёнидаги сартарошхонага кириб ишлай бошлади. Бир куни идора бошлиғи кириб Афандига соч олдирмоқчи бўл-ди, Афанди унинг сочининг ярмини олди-да:
— Туринг, қолганига эртага келинг! - деди.