Бир одамни машина уриб кетибди. Врач уни кўриб “Тамом” дебди.
Ҳалиги одам бошини кўтариб “Мен тирикман!” деб қичқирса, хотини ёнига келиб “Тинчланинг азизим! Врач биладими ё сиз биласизми!?” деган экан.
— Судланувчи, ўғрилик жиноятига қўл уришга сизни нима мажбур қилди?
— Нима эмас, ким денг! Уларни ўзи ёнимга келиб “Тилла занжир билан соатни еч!” дейишди. Мен ҳам уларни тилла занжири ва соатини ечдим холос...!
Ижтимоий тармоқларда жуда кўп ўтирган ота фарзандли бўлибди. Фарзанди улғайгач, отасидан сўрабди:
— Ада, мени исмимни ким қўйган?
— Твиттер, телеграм, инстаграмм, ...
— Ким у қариндошларимизми? Нега улар уйимизга келишмайди?
“Ў” ҳарфи ҳар қандай вазиятда жуда керак бўлади.
Масалан, дўстингни янги кийимини мақташ учун, дўконда сиз танлаган кийим қимматлигини айтиш учун ва ҳаттоки, кўчада бировларга қўполлик қилиш учун!
Бир киши янги турк гиламини сотиб олибди. Энди уйига кирган ҳар бир одамни оёқ кийимини ечишга мажбур қиляпти.
“Албатта , ахир гилам туркияникида”, дейсизми?
Ҳа тўғри, лекин гилам деворга осилган экан-да...