Дода латифалар

Врач хонаси эшигида ёзувни ўқиган бемор таниш исм, фамилияни кўриб ҳайрон бўлибди.
“Бу ахир синфдошим-ку” дебди ичида. Хонага кириб қараса, қаршисида ўзидан анча ёш катта кўринган врач турган экан.
— Э, синфдош қалесан?! – дебди қувончини яширмай бемор.
Врач бўлса унга қараб:
— Кечирасиз бемор, сизни танимадим...! – деб ҳайрон бўлибди.
— Ростан мени танимадингми?! 105-мактаб эсингдами? – сўрабди яна бемор.
— Ҳа, мен ўша мактабда ўқиганман. Сиз ўқитувчим бўлсангиз керак?! Қайси фандан дарс бергансиз? – деган экан врач.

Магазинда:
— Битта қатиқ бериб юборсангиз.
— Сиз унга банка олиб келдингизми?
— Ё, тавба! У билан гаплашасизми ҳали?!

Юбилей - бу кўп гуллар ва уйингда аллақачон бор бўлган буюмлардир!

Бир ғийбатчи қўшнисини кўчада учратиб қолиб дебди:
— Ҳой қўшни, янги iPhone олибсизми?
— Ҳа!
— Шуни, Facebookда ёки Телеграмда хабар қилиб юрмай, менга айтсангиз бўлди эди. Ҳаммага бир зумда тарқатиб чиқардим...

Бугун эрталаб ишга келсам, компьютеримни сичқончаси ишламаяпти. Шеригимники-ям, наригисида-ям, ... Бутун бўлимда ишламаяпти. Нега ишламаётганини тушуна олмай пешингача бош қотирдик. Нариги бўлимни сичқончасини олиб чиқиб қўйсам, ишлаяпти...
Бир пайт сиқчончамни ўгириб қарасам, тагида сенсор нури тушадиган жойига инвентарь рақамини ёпиштириб кетишибди. Минг лаънат, кеча бухгалтерия инвентаризация ўтказган эди-ку...

Бир бойдан дўсти сўрабди:
— Уйингга босқинчилар киргани ростми?
— Ҳа рост!
— Ҳамма пулларингни, тилла тақинчоқларни бериб юбордингми?
— Ҳа, бир зумда олиб чиқиб бердим!
— Сени қизиб турган дазмол билан қўрқитишибди. Шунга бир паста таслим бўлдингми?
— Эсинг жойидами? Дазмол қизиб-қизиб, уйимдаги электр энергияси ҳисоблагичи фалон пул ёзишини кутишим керакмиди!?

Тобим қочса ҳам, касалхонага ёта олмайман. Ҳаёлимда касалхонага ётсам, палатага хотиним кириб келади-ю, тепамда туриб, — "Атайлаб, ишламаслик учун ётиб олдингизми бу ерга!?", - деб жаврай бошлайди, яна...

Бир аскар бувисига хат ёзибди:
"Меҳрибон бувижоним! Сизни кўргани бориш учун рухсат сўрадим. Лекин беришмади. Уйда бирор арзирли сабаб бўлмаса, бизларга уйга рухсат бермас экан.
Шу сабаб, конвертга қўшиб, посылка жўнатяпман. Посылка ичида граната бор. Шу гранатани симини тортсангиз, мен уйга бориб-келардим".

Бир официант врач ёнига келиб, шикоят қилибди:
— Доктор, тунлари тушимга иш вақтим киради. Менга хўрандалар овқатланиб бўлгач, чой пули узатишса, мен пулларни олмасдан, қўлим билан итариб ташлайман, - дебди.
Врач:
— Сизга қандай ёрдам беришим мумкин?! Тинчлантирадиган дори ёзайми?
— Йўқ доктор, қўлларимни синдириб ташланг!

— Сен биринчи узат!
— Йўқ, сен узат!
— Биринчи узат!
— Узат!
— Бунақада ошни тарқатиб бўлмаймиз. узат, кутиб қолишди меҳмонлар.