Бир қишлоқнинг йўлида каттакон чуқур бор экан. Шу йўлдан ўтган одамлар чуқурга тушиб, жароҳатланишаркан.
Кунларнинг бирида учта одам шу чуқурни ёнига келиб, тортишиб қолишибди:
— Биласизларми? Шу чуқурни ёнига тез ёрдам машинасини олиб келиб қўйиш керак. Шунда, йиқилган одамга ёрдам кўрсатиш осон бўлади, - дебди биринчиси.
— Э, йўғ-е! Ундан кўра, шу ерга касалхона қуриш керак. Йиқилган одам дарров касалхонага боради, - дебди иккинчиси.
Шунда учунчи одам ўйланиб туриб:
— Оббо, иккалангни ҳам ақлинг йўқ экан. Яхшиси, чуқурни кўмиб, бирор яқин касалхона олдидан чуқур кавлатиш керак, - деган экан.
Бир одам бекатда турган экан, ёнига нотаниш киши югуриб келиб, ўша одамни бошига бир чертибди-да:
— Латта, - деб яна югуриб кетворибди.
Ҳалиги одам уйига келиб, хотинига бўлган воқеани айтиб берибди. Эртасига яна ўша бекатда турса, яна ўша киши югуриб келиб, бошига бир чертиб:
— Сотқин, - деярмиш.