O‘rmonning podshohi bo‘lgan sher uzoq safarga otlanibdi.
— Kim baland qoyaga chiqib pastga sakrasa-yu, tirik qolsa o‘sha hayvon meni o‘rnimga shoh bo‘lib turadi, - debdi.
Birorta hayvon qoyadan sakray olmabdi.
Bir vaqt qoyaning baland joyidan “gup” etib pastga bo‘ri tushibdi-yu, tirik qolibdi.
— Sen juda mard ekansan! Endi meni o‘rnimga shoh bo‘lasan, - debdi sher.
Bo‘ri bo‘lsa:
— Shoshmay turing! Avval meni qoyadan itarib yuborgan quyonni topib, adabini berib kelay... – dermish.