To‘rt yahudiy va to‘rt o‘zbek Toshkentdan Moskvaga borish uchun poyezdga o‘tirishibdi. To‘rttala yahudiy har bittasi bittadan bilet olishibdi, o‘zbeklar bo‘lsa to‘rtalasi bitta bilet olibdi. Yahudiylar hayron bo‘lib, "bular nima qilar ekan, - deb kuzatib tursa.
Provodnik biletlarni tekshirishni boshlaganda, to‘rttala o‘zbek bitta tualetga kirib olibdi. Provodnik tualetda bitta odam bor, deb tualet eshigini taqillatib bilet so‘rabdi. Eshik qiya ochilib, bitta biletni ko‘rsatishibdi, provodnik o‘tib ketibdi.
Yahudiylar qoyil qolibdi va Moskvadan qaytishda, ular ham to‘rttasi bitta bilet olibdi, O‘zbeklar bo‘lsa birorta ham bilet olmabdi. Provodnik tekshirishni boshlabdi. Yaxudiylar yugurib tualetga kirib olibdi. Shu payt eshik taqillabdi. Yahudiylar biletni tashqariga uzatishibdi. O‘zbeklar biletni olib narigi tualetga yugurishibdi.
GAIshniklar hazillashmoqchi bo‘lib boboyni to‘xtatishibdi.
— Otaxon, hujjatlaringizni ko‘rib qo‘yaylikchi.
Shunda otaxon qamchisi bilan otni dumini ko‘tarib:
— Bardachokda edi, olaqol!!!
— Men ham katta bo‘lsam, 5ta xotinim bo‘ladi. Bittasi kirimni yuvadi, bittasi uy tozalaydi, yana biri ovqat qiladi, - desa
Onasi:
— San qaysi biri bilan uxlaysan? - debdi
— Man hech qaysi biri bilan uxlamayman, man oyijonim bilan uxlayman, - debdi.
Onasini ko‘zlari yoshlanib: "O‘zimni mehribonim, g‘amxo‘rim, - debdi,
— Unda 5ta xotining kim bilan uxlaydi? - desa
— Adam bilan uxlaydi hammasi, - debdi
Otasini ko‘zlari yoshlanib:
— O‘zimni mehribonim, - dermish
— Agar sen meni erim bo‘lganingda, senga zahar bergan bo‘lardim, - desa.
Kuyov:
— Agar siz meni xotinim bo‘lganingizda, o‘sha zaharni o‘zim ichgan bo‘lardim.
— Otaxon duo qilib bering, - debdi.
Otaxon o‘rtakashni oldiga kelsa, o‘rtakash otaxonni qulog‘iga zamonaviy BLUETOOTH mikrofonni taqib gapiring, - debdi.
Otaxon o‘rtakashga qarab:
— Menga mikrofon ber, - desa.
O‘rtakash:
— Otaxon gapiravering hamma eshityapti, - debdi.
Otaxon jahli chiqib:
— Mikrofon ber-e, - desa.
O‘rtakash otaxonni qo‘liga bitta stakanni berib, mana mikrofon endi gapiring, - desa.
Otaxon gap boshlabdi:
— Mana bugun jiyanimiz Abdusattor... jiyanimiz Abdusattor, - debdi-yu.
Kelinni ismi esidan chiqib qolib, stakanni orqasiga yashirib, o‘rtakashga qarab:
— Anu alvastini ismi nimaydi, - dermish.
Onasi:
— Nima bo‘ldi? - desa.
Bola:
— Maktabni obedgacha degandiz, 11 yil ekanku, - dermish
— Bo‘ldi bas, men etgan qizga uylanasan.
— Axir dada, qanday qilib ko‘rmay, bilmay turib, uylanaman? Kim o‘zi u qiz?
— Hokimning qizi.
— Ha-a, unday bo‘lsa mayli.
Hokimni oldiga borib:
— Qizingizni so‘rab keldim, o‘g‘limga kelinlikka bersangiz.
— Iye, qiziq ekansiz-ku, tanimagan bilmagan odamga qizimni bervoraveramanmi, kim o‘zi o‘g‘lingiz?
— Ipoteka bankini boshqaruvchisi.
— Ha-a, unday bo‘lsa mayli.
Bank boshqaruvchisiga borib:
— O‘g‘limni Ipoteka bankiga boshqaruvchi qilib ishga olsangiz.
— Iye, qiziq odam ekansiz-ku, duch kelgan odamni bank boshqaruvchisi qilib ishga olaveramizmi? Kim o‘zi o‘g‘lingiz?
— Hokimning kuyovi.
— Ha-a, unday bo‘lsa mayli.
Ko‘chada ketayotgan edim. Ikkita militsiya xodimi kelib:
— Yuring, guvoh bo‘lasiz, - deyishdi.
Shunda tilim qichib:
— ZAGSdan o‘tasizlarmi, - deb yuboribman...
— Nega seni otang tushlikka bunchalik ko‘p pul beradi?
— Aslida adam buncha pul bermas edilar. Ular mendan maktab oshxonamizni telefon raqamini so‘ragandilar, men ataylab ko‘chaning narigi tarafidagi restoranning raqamini berdim. Adam restornga qo‘ng‘iroq qilib, tushlik necha pul turishini so‘rabdilar. O‘sha kundan beri menga shunaqa ko‘p pul beradigan bo‘lganlar.