Afandi bir ashulachining ovozini hech yoqtirmas, u qayerda ashula aytsa, sekin turib ketar edi. Bir kuni Afandi ko‘chada ketayotsa, o‘sha ashulachi bir bola bilan kelayotgan ekan. Afandi so‘radi:
— Bu bola kimingiz bo‘ladi?
— O‘g‘lim,— dedi ashulachi.
Afandi peshonasiga urib dedi:
— Biz-ku, mayli edi-ya, endi bola-chaqalarimizning ham sho‘ri qurir ekan-da!