Bir yigit ko‘chaga chiqsa tobutni qiyshiq ko‘targan olomon kelayotgan emish. Tobutni oldida to‘n, do‘ppi kiyib, yaqin do‘sti yig‘lab kelayotgan emish. Haligi yigit yugurib do‘stini oldiga borib, hol-ahvol so‘rabdi:
— Qaynonamdan ajralib qoldim do‘stim, qaynonamdan!
— Tushunarli, unda nimaga tobutni qiyshiq ko‘tarib ketayapsizlar?
— Tobutni to‘g‘ri ko‘tarsak, hurrak otib yuborayapti-da!