Bir kuni afandini onasi qo‘liga ovqat berib:
— Qo‘shnimizga tashlab chiq! Faqat to‘kib yuborma! - debdi.
Afandi ko‘chaga chiqibdi-yu, qoqilib, ovqatni to‘kib yuboribdi. Tashqari qorong‘u ekan.
Uyga qaytib kirsa, onasi:
— Ha, ovqatni to‘kdingmi? - desa,
Afandi:
— Yo‘q, faqat kosamni topa olmayapman, - dermish.