Bitta yigitni xotini arazlab ketib qolibdi. Yigit ishdan kelib, o‘zi osh pishirmoqchi bo‘lib qarasa, guruch yo‘q emish. Ro‘parasidagi xonadonda yolg‘iz ayol yashar ekan.
— Shu ayoldan guruch so‘rab chiqaman, - deb, ayolni eshigini qo‘ng‘irog‘ini bosib turib, o‘ylanib qolibdi. Hozir u chiqsa, guruch so‘rasam, osh qilishimni biladi. Keyin ilojsiz oshga taklif qilaman. U chiqadi, mehmonni hurmatidan shampan quyaman. Shu payt eshik ochilib, xotinim kirib kelib qoladi...
Shunday hayol surib tursa, eshikni qo‘shnisi ochib:
— Labbay qo‘shnijon, keling, - desa, yigit:
— Ey-y, guruching boshingdan qolsin! - deb ketib qolibdi.
— Shu ayoldan guruch so‘rab chiqaman, - deb, ayolni eshigini qo‘ng‘irog‘ini bosib turib, o‘ylanib qolibdi. Hozir u chiqsa, guruch so‘rasam, osh qilishimni biladi. Keyin ilojsiz oshga taklif qilaman. U chiqadi, mehmonni hurmatidan shampan quyaman. Shu payt eshik ochilib, xotinim kirib kelib qoladi...
Shunday hayol surib tursa, eshikni qo‘shnisi ochib:
— Labbay qo‘shnijon, keling, - desa, yigit:
— Ey-y, guruching boshingdan qolsin! - deb ketib qolibdi.
