Afandining uyiga uzoqdan bir do‘sti mexmon bo‘lib kelibdi. Dasturxon shirinlik va mevalar bilan bezatilgan ekan.
Mehmon tarvuzdan yeb turib debdi:
— Do‘stim, bu qora-qorachalari nima?
— Bu - shu mevaning danagi! Mana lagancha bemalol danagini ajratib yeyavering.
Bir oz o‘tib mehmon yana bir mevani yeya boshlabdi.
Afandi:
— Do‘stim buni yeyish kerak...
Mexmon:
— Men nima qilyabman?
Afandi:
— To‘g‘ri yeyabsiz, lekin po‘chog‘ini yeyabsiz...
— O‘zingiz aytdingiz-ku, danagini ajrating deb...
— To‘g‘ri aytdim, lekin bu - Anor! Buni danagini yeyish kerak!