Bir shoir g‘azal bitib mavlono Abduraxmon Jomiyning huzurida o‘qidi. So‘ng qaddini g‘oz qilib dedi:
— G‘azalni podsho saroyining darvozasiga osib qo‘ymoqchiman, zero el aro shuhrat topsa.
— Unda g‘azalni senikiligini qayerdan bilishadi? El aro mashhur bo‘laman desang, g‘azalingni yoniga o‘zingni ham osib qo‘y, - dedi mavlono Jomiy.