Bir kuni podsho Afandining o‘g‘lini huzuriga chaqirdi. Bolaning qaddi-qomati, qoshi-ko‘zi xuddi otasinikiga o‘xshar edi. Uning aqlini ham otasinikiga o‘xshash-o‘xshamasligini sinash uchun bolaga bir tilla bergan edi, u pulni sira olmadi.
— Nega tillani olmaysan?
— Onamdan qo‘rqaman, u begona odamdan pul olmagin degan.
— Yasha,— xursand bo‘ldi podsho,— men onang aytgan begona odam emas, hukmdoring bo‘laman, ola ber!
— Men podsho ekanligingizni bilaman, onam bunga baribir ishonmaydida.
— Nima uchun?—hayron bo‘ldi podsho.
— Agar podsho pul bersa, bir tilla emas, kuproq berar edi, deydi-da.