Yoshgina yigit ko‘chadagi kafeda ovqatlanib o‘tirsa, yoniga shirakayf daydi kelib:
— Ukam. Ovqatingdan mengayam qoldirgin, - debdi. Haligi yigit bo‘lsa:
— Manavi kabobdanmi? Ha, manavi oshdanmi?, - deb hamma narsani yeyaveribdi.
— Mayli, nimadan bo‘lsa ham, - debdi shirakayf kishi.
Yigit esa katta-katta yeyishda davom etib:
— Osh, kaboblarni ta’mini ko‘rmoqchimisiz, - deb, oxiri ovqatlarini tugatgach, — Ovqatni mazasini ko‘rish uchun ishlash kerak, - degan ekan.