Ayollar haqida latifalar
— Erimni qara! Vaqt allamahal bo‘ldi, haligicha qayerlardadir mast bo‘lib sang‘ib yuribdi.
— Meni erimdan o‘rnak olsa bo‘lmaydimi?! Uni allaqachon olib kelib tashlashgan...
— Hoy o‘rgilay, anavi Shoiraxon bor-ku, narigi mahalladagi... Kecha poliklinikaga chiqsam, o‘shani ko‘rib qoldim deng. Uyalmay-netmay, poliklinikani yo‘lagida pista chaqib turibdi!
— Voy, qo‘rib ketsin!
— Uni pista chaqishiga qarayman deb, qo‘limdagi pivoni tushurib yubordim.
— Bu ko‘ylak meni semiz ko‘rsatmayaptimi?
Eri:
— To‘g‘risini aytsam, xafa bo‘lmaysanmi?
— Yo‘q! Gapiravering, - debdi xotini.
Eri:
— Yuqori qavatda yashaydigan qo‘shni ayol menga juda-yam yoqadi-da!!!
— Xonim, agar operatsiya natijasi sizga yoqmasa, biz hammasini qaytarishga tayyormiz, - debdi.
Ayol:
— Pullarimni-mi?
— Yo‘q, ajinlarni!
— Boshliq bandlar
— Axir men xotiniman...
— Hamma ayollar xotiniman deb, telefon qiladi.
Hurmat bilan, o‘rdaklar!!!
— Tila tilagingni, - deb aytibdi.
Qiz:
— Hamma bolla, mani orqamdan yugurib yurishsin, - deb tilak bildiribdi.
Sehrgar qizni koptokka aylantirib qo‘yibdi.
— Ozishim uchun nima qilay?
— Tongda qirolichalardek, peshinda malikalardek va kechki vaqt gadolardek ovqatlan. Dedim.
Xotinim tongda huddi qirolichalardek uni yemayman, buni yemayman deb hech narsa yemaydi.
Peshinda huddi malikalardek bu qanday ekan, u qanday ta’m ekan deb bir-bir chimdiydi.
Kechki ovqat vaqti huddi gadoylarga o‘xshab ko‘zi nimani ko‘rsa yeydi.
— Azizim, qahvangiz achchiqroq bo‘lsinmi?
Eri:
— Ha, gap-so‘zing kabi achchiq bo‘lsin!
— Voy, umuman suv qo‘shmas ekanmanda-a?!
— Hurmatli fuqaro! Bu yo‘lak faqat piyodalar yurishi uchun mo‘ljallangan.
Ayol bir sigirga, bir militsiyaga qarab:
— Sigirim velosiped haydab ketayotgani yo‘q! Piyoda ketyapti, - degan ekan.