Ayollar haqida latifalar
— Choy damla, bor, — derkan.
Bir kun xotinining jahli chiqib:
— Har kun shu ahvol. Bor choy damla, ovqating tayyormi, - deysiz. Qachon biz ham madaniyatli insonlarga o‘xshab adabiyot, musiqa haqida gaplashamiz, — debdi.
Bu gap erini o‘yga solibdi. Ertasiga eri ishdan kelib xotiniga:
— Jonim "Otello"ni o‘qiganmisan?
— Yo‘q.
— Oxunjon Madaliyevni qo‘shiqlarini eshitganmisan?
— Kim u?
— Muhammad Yusufni birorta she’rini yodlaganmisan?
— Yo‘q, yodlamaganman.
— Chaykovskiyni biror bir simfoniyasini eshitganmisan?
— Yo‘q, eshitmaganman.
— Tur, unda choy damla...
— Xotin, xotin, tur, ish chatoq!
— Nima gap?— uyqusirab so‘radi xotini.
— Qo‘shnilar meni uylantirishmoqchi, ularni hayda!
— Tinch qo‘ying, uyqumni buzmang?
— Bilib qo‘y, men seni oldindan ogohlantirib qo‘ymoqdaman. Haqiqatan ham ularning shunday niyati bo‘lsa, keyin mendan o‘pkalab yurma,— dedi Afandi.
— Voy dadajonisi, o‘zingiz bilasizku nozikkina barmoqlarimga, uzun kelishgan bo‘ynimga va chiroyli bejirim quloklarimga mos biror narsa olaqoling.
— Bo‘ldi, tushundim, - debdi er.
Kechqurun ishdan qaytishida xotiniga sovg‘a qilib "Fabienne" sovunini ko‘tarib kelibdi...
— Pulingiz bormi?
— Yo‘q, qolmadi.
— Agar topsam-chi?
— Sendan juda-yam minnatdor bo‘lardim!
— Kim-u? Dadasi sizmisiz, - desa hech kim indamabdi.
Ayol qaytib uyga kirib ketibdi. Tong otgach ko‘chaga chiqib qarasa, eri darvoza tagida tirishib uxlab yotganmish.
Shunda xotini erini turtib uyg‘otib:
— Voy dadasi, qachon keldingiz, - desa, eri:
— Kechasi, - debdi.
Ayol:
— Nega "dadasi sizmisiz?" desam indamadingiz:
Er:
— Kallamni qimirlatdim-ku!? - dermish...
— Ada siz oilamizda kimsiz?
— Men - Prezidentman.
— Oyim-chi?
— Oying - davlat.
— Buvimlachi?
— Buving - prokuratura.
— Ukam bilan men-chi?
— Sizlar - xalqsizlar.
Ota komandirovkaga ketibdi. 1 haftadan so‘ng o‘g‘il otasiga SMS yozibdi:
"Ada tez keling! Davlatga boshqa prezident keldi. Prokuratura uxlab yotibdi. Xalq havotirda.
— Keling joyimizni almashamiz, - debdi.
Kuyov divanni aylanib o‘tib yotibdi. Birozdan keyin kelin yana asabiylashib:
— Man o‘rnashmadim, joyizga o‘ting. Haa ustimdan o‘turing, - debdi.
Kuyov kelinni ustidan o‘tayotgan ekan, kelin uni belidan mahkam ushlab:
— Bo‘ldi endi bir qo‘chqor bo‘lib bering, - desa.
Kuyov:
— Baaaa, - dermish
— Rossa mazza qilib dam oldim. Bilasizmi adasi, u yerda "Mehnat qahramoni" bilan tanishib qoldim, - deb tursa, o‘g‘li:
— Qanaqa qahramon? Qo‘rqoq amaki ekan-ku! Bir o‘zi qo‘rqib, bizni xonamizda yotdi ada...
— Ako keling, bir fol ko‘ray! Agar yaxshi xabar aytsam, 2000 so‘m berasiz. Yomon xabar aytsam, 1000 so‘m, - debdi.
Yigit rozi bo‘lib, qo‘lini uzatibdi.
Lo‘li yigitni kaftiga qarab:
— Xotiningiz homilador ekan. Yaqinda egizak o‘g‘illaringiz bo‘ladi, - desa,
Yigit xursand bo‘lib, 2000 uzatibdi.
Lo‘li 1000 so‘mni qaytib berib:
— Shoshmang ako, oxirigacha eshiting. Bolalarni otasi siz emassiz..., - dermish.