Ayollar haqida latifalar
— Xo‘sh, qanday dam olding, kimlar bilan tanishding, - dyeb so‘rabdi.
Shunda xotini:
— Mazza qilib dam oldim. Bir ayol bilan tanishdim, - deb erining ikkinchi xotinini rasmini ko‘rsatibdi. - Lekin judayam yengiltak ayol ekan, har kuni har-xil erkaklar bilan yurdi-ya, - debdi.
Ertasi kuni ikkinchi xotinini oldiga borgan er, u ayoldan ham gapirib berishini so‘rasa:
— Adasi manavi rasmdagi ayolni qarang. Judayam yaxshi ayol ekan. Dam olishga eri bilan kelib, eri bilan ketdi, - degan ekan.
— Hech bo‘lmasa uzr so‘rasangiz bo‘lardi...
— Xo‘p, uzr. Kechiraqol!
— Boshimga uramanmi uzringizni?! Kimga kerak kechirim so‘rashingiz?!
U ko‘ylak ayolga juda-yam yoqib qolibdi.
Yonida jimgina ketayotgan eriga qarab:
— Keling azizim, men bilan ajrashing. Qaytadan turmush qurardik. Men shu ko‘ylakni kiygim kelyapti, - debdi.
Eri bo‘lsa:
— Ajrashing??? Seni o‘rningda bunday xatarli ishga qo‘l urmagan bo‘lardim. Menga bunday imkoniyat berishdan avval yaxshilab o‘ylab ko‘r! - dermish.
— Voy xudoyim-yey! Sochlarim to‘zg‘ib ketdi. Juda badbashara ko‘rinyapmanmi? - deb so‘rabdi ayol eridan.
— Yo‘q, har doimgideksan... - degan ekan eri.
— Azizim, qaymoq tugadi!
Eri:
— “Tugadi” emas, “Tugatdim” degin. Qachon vijdon bilan gapiradigan bo‘lasan-a?
Shu payt ko‘chadan yoshi ulug‘ mo‘ysafid o‘tib ketayotib, bu janjalni ko‘rib qolibdi va debdi:
— Hoy, nega sen ayolingni bunchalik kaltaklayapsan? Agar xotinni tarbiyalamoqchi yoki jazolamoqchi bo‘lsang, xotin ustiga xotin ol! Shunda ko‘rasan!
Er mo‘ysafidni gapini eshitib tursa, xotini:
— Bu cholni gaplarini umuman eshitmang adasi. Uring, uravering! – degan ekan.
— Qora shimim qani?
— Kecha yuvgandim, kichrayib qolibdi, ukamga berib yubordim!
— Ko‘k ko‘ylagim qayerda?
— Uni ham yuvgan edim, kichrayib qolibdi, ukamga berib yubordim!
— Undan ko‘ra meni yuvib kichraytirib, singlinga bervorsang bo‘lmaydimi?!
— Adasi, menga-yam bering. Biroz o‘yin o‘ynay, - debdi.
Eri bo‘lsa asabiylashib:
— Ovqat qilayotganingda biror martta cho‘michni so‘raganmanmi sendan?! - dermish.
— Azizam, shiftda uchib yurgan nima?
— Pashsha-ku!
— Nega u oppoq?
— Hozir kechasi bo‘lsa, tungi ko‘ylagini kiyib olgandir-da!
Boy:
— Eshikni ochma, hadyeb ochib yopilaversa eshik yemirilib ketadi. Uydagi shamni uchirib qo‘y, shuni aytishga kelgan edim. Men shundoq izimga qaytib ketaman. Tayyor oshdan qolmay.
Xotini:
— Voy dadajonisi-yey, menku shamni allaqachon o‘chirib qo‘yganman, siz shu gapni aytish uchun shuncha yo‘l bosib keldizmi, kovushingizni tagini yemirib?
Boy:
— Xavotir olma xotin, kovushim qo‘ltig‘imda!