Компютер ҳақида латифалар

Бир киши “Microsoft” компаниясига фаррош бўлиб ишлаш учун келибди. Кадрлар бўлимида у бир нечта тестлардан, суҳбатдан ўтибди ва унга дейишибди:
— Табриклаймиз, сизни ишга қабул қиламиз. Бизга ўз e-mail'ингизни қолдиринг, иш жадвали ҳақида маълум қиламиз.
— Кечирасиз, менинг компьютерим йўқ,– дебди бояги киши, – электрон почтам ҳам йўқ.
— Афсуски, у ҳолда сизни ишга қабул қилолмаймиз. “Microsoft”нинг барча ходимлари билан e-mail орқали алоқа қиламиз ва ишимизнинг асосий қисми компьютерлар билан боғлиқ. Шунинг учун сизни ишга ололмаймиз. Бечора киши ташқарига йўл олибди ва компьютер учун қандай қилиб пул топишни ўйлай бошлабди. Чўнтагида атиги 30 доллар пули бор экан. Қараса, нарироқда бир фермер боғидан териб келган олмаларини сотаётган экан. У 10 кило олма сотиб олибди ва гавжум кўчалардан бирига бориб олма сота бошлабди. Икки соатда унинг пули икки баробар, олти соатдан кейин эса 10 баробарга кўпайибди. У “Microsoft”га ишга кирмасдан ҳам яшаш мумкинлигини тушунибди. Бир қанча вақтдан кейин эркак автомобиль сотиб олибди, аввалига кичик дўкон, кейинроқ магазин очибди. Беш йилдан кейин супермаркетлар тармоғини ташкил қилибди.
Шундан сўнг у бизнесини суғурта қилдирмоқчи бўлибди, суғурта агенти эса ундан электрон почтасини қолдиришни сўрабди.
Бизнесмен худди бир неча йил олдинги сингари унда e-mail ҳам, компьютер ҳам йўқлигини айтибди.
– Қойил! – дебди суғурта агенти, – компьютерингиз йўқ бўла туриб шундай бизнесга эга экансиз! Агар компьютерингиз бўлганида, ким бўлардингиз экан?!
Бизнесмен унга жилмайиб жавоб қайтарибди:
– У ҳолда “Microsoft”да фаррош бўлардим.
Интернет орқали ёзма суҳбат:
— Исминг нима?
— Туманой.
— Бошинг билан клавиатурага урилиб кетдингми, ёки ростдан ҳам шунақа исм борми?
— Бор, ишонмасанг ана ism.uz дан кўр.
— Компьютеримни тузатиб бера оласизми?
— Нима бўлди?
— Ёниб кетди.
— Процессорими?
— Ҳа.
— Монитори-чи?
— У ҳам ёниб кетди.
— Сичқончаси бутун бўлса керак?!
— Йўқ, сичқончаси ҳам ёниб кетди.
— Қанақасига?! Бундай бўлиши мумкинмас...!
— Нега мумкинмас!? Мумкин! Мени уйим ёниб кетди.
Бир одам янги ишга кирибди. Нуқул ишхонага бир йигит соат 11:00 да келиб, компьютерда ўтириб, бирор иш қилмасдан кетавераркан.
У одамниям жаҳли чиқиб, эртаси куни у ҳам соат 11:00 да келса, унга ҳайфсан беришибди.
— Нимага? Анави йигит ҳар куни 11:00да ишга келади. Унга ҳеч нарса демайсизлар-ку! - деса, бошлиғи:
— У йигит меҳнат таътилида-ку! - деган экан.
— Алло, бу устахонами?
— Ҳа, эшитаман!
— Принтерим қоғозларни ғижимлаб ташлаяпти...!
— Жуда яхши. Уни хожатхонага олиб кириб қўйинг.
Офисда:
— Нима қилай, компьютерим принтерни кўрмаяпти!?
— Мониторни принтер томонга қаратиб қўйишинг керак!