Пул-бойлик ҳақида латифалар

Хотин эрига дебди:
— Шу ўлгур сигаретни чекмасангиз, ҳозир Малибуда юрган бўлар эдингиз...
Эр хотинига қараб туриб жавоб берибди:
— Сен чекасанми?
— Йўқ, - дебди хотини.
— Унда Малибу қани? – дермиш.
Агар долларинг бўлса, қариндошинг ёки танишингга сота кўрма!
Тез орада курс ўзгариши биланоқ, сўкиш тагида қолиб кетасан.
Яхши кўрган қизим билан дўконга кириб нарса харид қилдим-да ўзимни кўрсатиб қўймоқчи бўлиб, сотувчига:
— Қайтими керак эмас! - десам, сотувчи:
— Пулингиз кам чиқди, тўхтанг! – деб қолса бўладими…!
Гўзаллик салонидан чиқган қизга бир йигит “гап отибди”:
— Яхши қиз, сочингизга нечи пул бердингиз?
— Сўраб нима қиласиз? Барибир пулингиз етмайди!
— Ҳа энди, макияжга пул етмадими дейман-да…
Ҳозир орамизда яшаётган айрим бойлар ҳақида кейинчалик билдириладиган фикр:
“У шунақанги хасиси эди-ки, бор бойликларини барчасини ўзига васият қилиб қолдирди”.
Бир миллионер йигитларни чақириб дебди:
— Орангиздан кимда-ким шу ҳовузга шўнғиб, нариги тарафдан соғ-омон чиқса, унга ярим бойлигим ва гўзал қизимни бераман. Фақат айтиб қўяй, ҳовуз тимсоҳларга тўла!
Шу пайт бир йигит ҳовузга тушиб, нариги тарафидан чиқибди.
Миллионер киши унга:
— Аввал бойлигимни кўрсатайми ёки қизимними? – деса, йигит унга:
— Олдин мени сувга итариб юборган аблаҳни кўрсатинг, - дермиш.
Тўйда оналар рақс тушаётганда ўртакаш терминал кўтариб турганмиш.
Бу ҳолатни тушунмаганлар сўрашибди:
— Нимага терминал кўтариб турибсиз?
Шунда ўртакаш:
— Кимда агар қистиришга нақд пули бўлмаса, пластикда ҳам қабул қилаверамиз, - дермиш.
Бой амалдорнинг ўғли машинасида 2 кишини уриб юборибди. Бири машинанинг олд ойнасига урилибди. Иккинчиси эса йўл четидаги ариқ ичига тушиб кетибди.
Суд иши кўриб чиқилиб, ҳукм ўқилаётганмиш:
“Биринчи пиёда машинанинг олд ойнасини синдиргани учун 2 йилга, иккинчи пиёда воқеа жойидан яширингани учун 3 йилга озодликдан маҳрум этилсин!”
Бир одамга касалхонада зудлик билан қон қуйиш керак экан. Ҳамма қариндошлари қонларини текширтириб кўришса, бирортасини қон гуруҳи тўғри келмабди. Шунда беморни укаси бир одамни топиб келибди. Уни қони тўғри келибди.
— Сени қонинг тўғри келди. Аввал қон бериб чиқасан. Кейин бемор ўзига келса, пулни оласан, - дейишса, ҳалиги одам:
— Йўқ, аввал пулни беринглар. Қон беришга ваъда бераман, - дебди.
— Қон топшириб туравергин. Жуда шошилинч! – дейишибди.
Ҳалиги одам:
— Мени қонимни олган одам ваъдасида турмайдиган бўлиб қолади, - дермиш.
— Дўстим, пулларимни қаерда сақлаганим маъқул?
— Хотирангда сақлаганинг дуруст!