Телевизор ҳақида латифалар
— Ўйин натижасини радиодан эшитдим, истасангиз айтишим мумкин.
— Жим ўтир! Ўзим кўрмоқчиман...
— Кўрсангиз кўраверинг, менга нима, барибир гол уришмайди.
— Мих билан қулоғни ковлаб кўраётувдим, бирдан негадир товуши чиқмай қолди, - дермиш.
— Ҳа, дадаси эрта келибсиз ишдан деса
— Футбол бор ушанга шошилиб келдим деб телевизорни қўйиб футболни кўриб ётиб, бирданига хотин—хотин деб қопти.
Хотини ошхонада энди ўлдим деб:
— Ҳа, дадаси деса
Эри:
— Айтсам ишонмайсан, ҳозир ҳакам битта ўйинчига қизил карточка кўрсатувди, ўйинчи бизни уйдан чиқиб кетди дермиш.
Шу пайт эри секин хотинининг қўлини, кейин билакларини, кейин белини силаб туриб, тўхтаб қолибди.
Хотини кинояли оҳангда:
— Ҳа, нимага тўхтаб қолдингиз? – деса, эри:
— Телевизорни пультини устига ўтириб олмадингми деб қидираётгандим. Мана топдим, - деган экан.
— Вой, ойижон! – деб юборибди.
Эри бўлса:
— Ростан, ўхшар экан! – дермиш.
— Адаси, бугундан бошлаб сиз билан дўст бўлмоқчиман! Менга ишонишингиз мумкин! - дедим.
Шу пайт эрим ўрнидан туриб, беркитган жойдан пивони олиб, қуйиб берди-да, менга қараб:
— Қачон яна биллиардга борамиз? - деса бўладими!!!
— Йигитни кўрдингизми, қизни нақадар севар экан. Сиз ҳам шундай сева оласизми?
— Ҳа, қиз чиройли экан, севса арзийди.
Телевизорда ҳамма тинимсиз "уйда ўтиринг" дейди. Ҳечким "уйда ётинг" демайди. Ўтиришдан зерикиб, ётиб кўрдим. Мазза экан...
— Кириб ёт! Кундузи қайтаради. Ўшанда кўрасан! - деса, набираси:
— Кундузи тўлиқ кўрсатмас экан. Айрим жойларини қирқиб ташлашар экан инсофсизлар, - дермиш.
— Нега унда ҳар куни шу сериални кўраверасан?
— Охири нима бўларкин дейман!