Бир хонадон қизига иккита йигитдан баравар совчи келибди.
Йигитлардан бирининг онаси дебди:
— Қизингизни мени ўғлимга беринг.
Иккинчи йигитни онаси дебди:
— Йўқ, қизингизни мени ўғлимга беринг.
Икки йигитнинг онаси узоқ тортишибди. Бундан чарчаб кетган қизнинг отаси ҳар иккала қайнонага дебди:
— Ҳозир қизимни олиб чиқиб иккига бўлиб ташлайманда, бир қисмини сизга, иккинчисини эса сизга бераман!
Биринчи қайнона рози бўлиб:
— Тўғри! Шундай қилиш керак! – дебди.
Иккинчи қайнона:
— Бу нима деганингиз?! Ундай қилманг, ахир қизда гуноҳ йўқ, - дебди.
Шунда қизнинг отаси:
— Бўлди қизимни биринчи йигитга бераман, - деса, иккинчи йигитнинг онаси:
— Нега ахир? У ҳозиргина сизни қизингизни иккига бўлишга рози эди-ку!? – деса, қизнинг отаси:
— Ана!!! Шу аёл қизимни ҳақиқий қайнонаси экан! Чунки қайноналар ҳар доим келинини бурдалаб ташлашга тайёр туришади, - дермиш.