Ота ўғлига танбеҳ беряпти:
— Вой-бўй, қундалигингни «икки»лар босиб кетибди-ку!
— Да-да!
— Гапирма! Сендай пайтимда «уч» олсам ҳам уялардим. Сен бўлсанг...
— Да-да, дада деяпман!
— Хўш, нима демоқчисан ўзи?
— Ахир бу сизнинг ўқувчилик пайтингиздаги кундалигингиз-ку. Кеча эски китобларингиз орасидан топиб олувдим.