Хитойликлар суратга тушгани суратхонага келишибди. Сураткаш ҳаммасини бир четдан расмга ола туриб, — Ҳаммангизни юзингиз бир хил-ку? Биттангизни расмингизни чиқариб беравераман-да?!, - деб айёрлик қилибди. Хитойликлардан бири, — Буни мени суратим эмас!, - дебди.
Сураткаш:
— Юзингиз шуми?, - деса,
Хитой:
— Ҳа, лекин кўйлак бошқа-ку", - дермиш.