Тўйда ҳақида латифалар
— Отахон дуо қилиб беринг, - дебди.
Отахон ўртакашни олдига келса, ўртакаш отахонни қулоғига замонавий BLUETOOTH микрофонни тақиб гапиринг, - дебди.
Отахон ўртакашга қараб:
— Менга микрофон бер, - деса.
Ўртакаш:
— Отахон гапираверинг ҳамма эшитяпти, - дебди.
Отахон жаҳли чиқиб:
— Микрофон бер-э, - деса.
Ўртакаш отахонни қўлига битта стаканни бериб, мана микрофон энди гапиринг, - деса.
Отахон гап бошлабди:
— Мана бугун жиянимиз Абдусаттор... жиянимиз Абдусаттор, - дебди-ю.
Келинни исми эсидан чиқиб қолиб, стаканни орқасига яшириб, ўртакашга қараб:
— Ану алвастини исми нимайди, - дермиш.
— Нега чўнтагимга чой қуйяпсиз?
— Чўнтагингиз қанд-қурсни кўп еб чанқаб қолгандир,— деди Афанди.
— Менга турмушга чиқасизми?
Қиз:
— Мен турмушга чиқадиган йигит кучли ва ишбилармон ҳам бўлиши керак.
Йигит:
— Ахир мен сени безорилардан қутқардим-ку!
Қиз:
— Албатта! Лекин ишбилармон эмассиз-ку?!
Йигит:
— Агар билсанг, ўша безориларни юборган ҳам мен бўламан.
— Куёв билан бир ҳазиллашамизми? Кетдик! – деб келин-куёвни олдига боришибди-да куёвга:
— Ада, бизлар билан ҳам расмга тушинг, - дебди.
Стол устидаги ноз-неъматларга қараб ўтирса, официант бола келиб, ликопдаги француз салатини аралаштириб ташлабди. Отахон хафа бўлиб официантга:
— Эҳ болам-а! Туппа-тузук турган овқатни кавлаб нима қилардинг?! – деган экан.
— Жим кетгин, асабимни “бузмасдан”! Ўзи кеч қолиб кетяпмиз, - деса, шогирд:
— Ҳа, тўйни эгаси сўраса, биз бир соат олдин бошлаганмиз деймиз, - деган экан.
— Дўстим, сен уйланаётган қизни мен умуман билмайман. Шунинг учун сени табриклай олмайман...
Лекин мен куёв болани жуда яхши биламан. Шунинг учун келин бола афсус, сизни ҳечам табриклай олмайман!
— Кечирасиз! Сизга кўзим тушдию қалбимда бир гап туғилди. Боядан бери сизга айтаман дейману юрагим орқага тортиб турибди.
Қиз:
— Беҳижолат этвуринг.
Бола:
— Ҳоов ўша олмани узатворинг.
Тўй тугагач, куёв гўшангага кирмасдан, ташқарида хафа бўлиб ўтирган экан, дадаси:
— Ҳа ўғлим, нимага ташқарида ўтирибсан, келинни ёнига кирмайсанми? - деса,
— Кирмайман, - деб бақирибди.
— Нега кирмайсан, - деса, ўғли:
— Ош еганлар кирақолсин, - дермиш.
— Ойижон, яқинда уйимизда тўй бўлади.
Онаси бўлса:
— Вой қизим, отанг оламдан ўтганидан кейин анча ёлғизланиб қолдим..., - деган экан.