— Sen 22 dekabr kuni qaysi deputatlarga ovoz bermoqchisan?
— Senga ovoz bersammikan?!
— Nima? Qanaqasiga? Mumkin emas-ku!
— Ha, endi... Har holda seni taniyman-da...!
— Nega siz nuqul kunduz kuni o‘g‘irlik qilgansiz?
Ayblanuvchi:
— Kechasi ko‘p pul bilan yurishga qo‘rqaman-da.
— Chego vam nado? – desa, yigit o‘ylanib:
— Tri xleba, odin nenado! – degan ekan.
— Tunda bizning uyga o‘g‘rilikka kirgan jinoyatchi bilan gaplashsam bo‘ladimi?
— Nimani gaplashasiz?
— Xotinimga bildirmay tunda qanday qilib uyimizga kirganini so‘rab olmoqchiman.
— Nima qilib yotibsiz bu yerda? – so‘rabdi quyon.
— Dam olib yotibman, - debdi arslon.
Quyon ortiga qaytib kelayotsa, arslon haliyam o‘sha yerda yotibdi...
Hayron bo‘lib undan yana so‘rabdi:
— Haliyam yotibsizmi? Nima qilyapsiz o‘zi bu yerda?
Arslon chiday olmay yig‘lab debdi:
— Qopqonga tushib qolganman. Yordam ber!
Quyon:
— Nariroq yotsang bo‘lmaydimi!? – deb arslonni bir tepib o‘tib ketgan ekan.
— Sizni qo‘li gul usta deb eshitdim. Hattoki, yo‘qdan bor qilar ekansiz. Meni bir sigirim bor. Unga boshpana qurib bersangiz. Faqat bitta shiferim bor. Nima qilamiz usta, iloji bormi?
Jahli chiqqan mijoz:
— Nega buncha qimmat? Axir boshimda sochim juda ham kam-ku!? – desa, sartarosh:
— Hamma gap shunda-da! Bu kal boshingizdan sochni qidirib topish oson bo‘ldi deysizmi menga!?
— Menga korrupsiyani yo‘q qilib bersangiz!
U yerdagilar bo‘lsa:
— Mayli. Qancha berasan? – degan ekan.
Do‘sti unga:
— Pulni nima qilasan? – desa, haligi odam:
— Davolanaman. Tilim sinib qoldi. Tilimni gips qildirishim kerak, - dermish.