Mo‘jizalar yonginamizda!
Bojxonachi do‘stim ko‘zini yumib turib 500 ming pul ishlab oldi...! Qanaqasiga?
— Bilasanmi do‘stim, kecha men seni xotiningni tushimda ko‘ribman.
— Xo‘sh, u senga nima deb baqirdi?
— Hech narsa deb baqirgani yo‘q...
— Unda adashibsan. U meni xotinim emas!
Tasavvur qiling! Agar daraxtlardan Wi-Fi tarqatilganida edi... Hamma daraxt ekishni boshlab yuborardi. Shahrimiz yam-yashil daraxtzorga aylanib, ekologik muammolardan ham xalos bo‘lar edik.
Afsuski, bu daraxt deganlari kislorod tarqatishdan boshqasiga yaramaydi-da...!!!
Er-xotin kechki payt salqinda ko‘chada aylanib yurishsa, oldidan qo‘shnisi chiqib qolibdi.
— Nega bir o‘zingiz yuribsiz? Xo‘jayin qani? – so‘rabdi xotin qo‘shni ayoldan.
— Erim to‘rt oyoqli do‘sti bilan birga... – debdi ayol.
— Ha, it bilan aylanib yuribdimi? – desa, qo‘shni:
— Yo‘q, yangi divan sotib olgan edik, - dermish.
Bir kishi ishdan qaytayotsa, uyini yonida bir lo‘lini uchratibdi. Lo‘li undan:
— Eski-tuski narsalaringiz bo‘lsa olamiz, - debdi.
Haligi kishi:
— Yo‘q! Eski narsalarimiz yo‘q! – deb uyiga kirib ketsa, birozdan kyeyin telefon jiringlabdi.
— Allo, - desa, notanish ovozda kimdir shunday debdi:
— Hovlingiz eski-tuski narsalarga to‘la ekan. O‘zingizni xabaringiz yo‘qmi!? Yig‘ishtirib olib ketdik.
Saratonning issiq kunlaridan birida akula rosa chanqapti. Plyajdagi barga kirib, muzdek pivodan to‘yib ichibdi. Keyin yelkasiga sochig‘ini tashlab, cho‘milgani dengizga o‘zini otibdi.
Vrach xonasini eshigini ochib ostonada unga tirjayib turgan kishi debdi:
— Salom doktor! Kirsam bo‘ladimi?
— Hozir bemorim bor... – debdi vrach.
— Men sizni yaqin do‘stingizman. Besh yil avval ko‘rishganmiz, esingizdami?
— Yaqin do‘stlarim bilan 5 daqiqa avval ko‘rishdim. Besh yil avval ko‘rishgan bo‘lsak, bemorim ekansiz. Navbatga turing!
— Allo, eshitishimizcha, siz ish qidirayotgan ekansiz...?!
— Ha! Siz menga ish taklif qilmoqchimisiz?
— Yo‘q. Kreditga uy taklif qilmoqchiman. Ishga joylashib olgach, shu raqamga qo‘ng‘iroq qilib qo‘ysangiz...!
Qo‘shnimnikiga kirsam, xotini qo‘y go‘shtidan sho‘rva qilgan ekan. Meni ko‘rib ensasi qotdi.
— Adasi kelaqoling, ovqat pishdi, - dedi-da, eriga bir kosada sho‘rva, bir laganda go‘sht olib kelib yoniga qo‘ydi. Qornim och, nima qilishni bilmay, ichimda “Shoshmay tur!” deb tursam, qo‘shnim:
— Go‘shtdan oling, - deb qoldi. Lagandagi go‘shtga qo‘l uzatib bir bo‘lagini tishladim-u, “Voy-dod” deb yerga ag‘anadim.
Shu payt qo‘shnim meni ko‘rib qo‘rqib ketdi-da, xotiniga:
— Sen jodugar meni zaharlamoqchi bo‘ldingmi? – deb o‘dag‘aylab quvlab ketdi.
Sekin o‘rnimdan turdim-da, sho‘rva va bir lagan go‘ shtni paqqos tushirib “Ziqna bo‘lish shunaqa bo‘ladi!” deb uyimga jo‘navardim.
Feysbuk - aqlga o‘xshaydi.
Hammada bor. Lekin kimlardir ishlatyapti, kimlardir yo‘q...!
Yoki Telegrammga o‘xshaydi. Ba’zan ishlamay qoladi.