Ayollar haqida latifalar
— Nimaga shimimni faqat yarmini dazmollading? - desa.
Xotini:
— Men sizga 100 marta aytdim, "dazmolimizni simi kalta, boshqa dazmol sotib oling deb", - dermish.
— Nega kulyapsiz?, - desa, qiz:
— Anavi poyezdga chiqib ketgan dugonalarim aslida meni kuzatgani chiqishgan edi, - debdi.
— Dadasi, bugun ovqatga tuxumni oqini solaymi, sarig‘inimi?
— Bugun bayram, mayli butun solaqol!, - dermish eri.
— Allo, kim bu?
— Do‘stim Alisher uydami?
— Ha, u uyda!
— Telefonni unga bera olasizmi?
— Yo‘q!
— Nega axir? Uyda dedingiz-ku?!
— Lekin men ko‘chadaman-da!
— Hamma joyni tupurib rasvo qilding-ku, uyg‘on, padaringa la’nat!
— Yo‘q! Mumkin emas!
— Nega endi mumkin emas?! Yangi yilga sovg‘a qilingan tilla zanjirni taqish mumkin emas, 8 martda sovg‘a qilingan "Matiz"ni minish mumkin emas — buvimnikida chang bosib yotibdi. Sakkizta lama paltoim bor, birortasini kiyib ko‘chaga chiqqanim yo‘q! Qachon mumkin bo‘ladi, qachon?!
— Ona qizim, adang nafaqaga chiqqandan so‘ng! Hozircha u oddiygina DAN xodimi, shuning uchun mumkin emas!
— Bundan keyin aroq ichmaslikka so‘z berasizmi? – debdi.
Eri bo‘lsa xotinini yonida shirakayf turib, hayol suryapti:
“15 yildan beri shu xotinim bilan yashayman. Haliyam mendan umidi katta...”
— Bo‘laqol, belim og‘rib, jonimni olyapti. Do‘xtirga borgan edim, ilonning zahrini surting dedi. Dorixonada bunaqasi yo‘q ekan. O‘zing tupurib qo‘ya qol, tilingga tegib chiqqan tupuging o‘nta ilonning zahriga tatiydi.