Ayollar haqida latifalar
— Sho‘r ekan, - debdi.
Shunda onasi:
— Voy o‘g‘lim, gapirdingmi?! Yana bir qaytar...
— Sho‘r ekan ovqatingiz!
Ota-ona o‘zida yo‘q xursand...
— Sen bola gapirarkansan, nega bizni shuncha yil qiynading? Nimaga shu paytgacha indamading, - deyishsa, bola:
— Shu paytgacha ovqatingizni tuzi yaxshi edi-da, - dermish.
Shunda er:
— Xotin u yoqda har kimgayam ishonaverma, hozir yomon odamlar ko‘p.
— Nima? Eshitmayapman gapingizni...
— Ehtiyot bo‘l, o‘zingga mahkam bo‘l. Kechasi ko‘chaga chiqmagin...
— Nima? Baribiram eshitmayapman...
— Eee...Bilganingni qil..
— Haa, ...tushundiiimm...
— Yashshamagur sigirimiz, shunaqa qilib qo‘ydi.
— Voy, yuzingga tepib yubordimi?
— Yo‘q, har kuni sog‘ayotganimda dumi bilan yuzimga uraverardi. Dumi qimirlamasin deb, g‘isht bog‘lab qo‘ygandim.
— Qachon shunday bo‘ldi?
— Uyimizga o‘t tushganda bitta eshikdan qochib chiqqanmiz.
— Nega unday deyapsan?
— Qornimni qara?
— Ha, gap bu yerda degin, unda bu farzandning otasi men emas, non zavodi ekan-de.
— Men nikoh uzugimni yo‘qotib qo‘ydim.
— Qanaqasiga? Qanday qilib uni yo‘qotish mumkin?
— O‘zing aybdorsan! Men senga bir yildan beri cho‘ntagim teshilib qolibdi deyman. Sen e’tibor qilmaysan!
— Nima balo, tushingizda ilon ko‘rdingizmi?
— Yo‘q, onangni ko‘ribman.
Qo‘rquvdan qaltirashga tushgan ayol boyagi erkakka o‘girilib qarasa, erkak:
— Qo‘rqmang! Men shunchaki, yangi etigim loy bo‘lmasin deb, izingizni bosib kelyapman xolos...! – debdi.
— Hoy yigit, gimnastikachimisan?
— Ha, qayerdan bildingiz?
— Chunki bir oyog‘ing bu yerda, ikkinchisi bir metr narida turibdi.
Xotini:
— Voy, jonim nima qivossiz? ZAGS qog‘oziga buncha termulib qoldiz, - desa.
Eri xotiniga qarab:
— Amal qilish muddatini qidirayaman, - dermish.