Lof-yolgon haqida latifalar
— Xotin, telefonim uyda qolibdi. Falonchiga qo‘ng‘iroq qilib, meni ketganligimni ayt, - desa, xotini birozdan so‘ng qayta qo‘ng‘iroq qilib:
— Telefonni topolmadim. Uyiga kirib boravering, - debdi. Afandi jahli chiqib, qarasa telefon qo‘lida ekan.
Xotinini jahli chiqib:
— Agar yana bir martta qarg‘ani "qag‘illashiga", — "Eshitaman, azizam" desangiz, mendan yaxshilik kutmang debdi.
— Nimasi sahiy?
— Menga har kuni juda ko‘p gullar sovg‘a qiladi. Ayniqsa, o‘tgan hayitda sovg‘a qilgan gullarini ko‘pligini ko‘rsangiz edi...
— Voy, zo‘r-ku. U o‘zi qayerda ishlaydi?
— Qorovul bo‘lib ishlaydi.
— Bo‘magan gap. Qorovul shuncha pul toparmidi?
— U qabristonda qorovul.
Lo‘li:
— Menga qara, yigit, kel fol ochib qo‘yaman!
— Menda senga beradigan pul ham yo‘q...
— Men sen uchun tekinga fol ochaman!
— Unda mayli... deb gitarachi qo‘lini uzatibdi.
— Qo‘lingdagi chiziqlar taqdiringdagi ikki narsa — yaxshi va yomon holatdan xabar bermoqda. Xo‘sh, qaysinisidan boshlay?
— Yaxshisidan!
— O‘lganingdan keyin narigi dunyoda barcha davr va zamonlarning eng yaxshi mashshoqlaridan iborat eng katta simfonik orkestrida dirijyorlik qilasan.
— Bunaqasini hayolimga ham keltirmagan ekanman... Yomon yangilinging qanaqa?
— Ilk repetitsiya — ertaga belgilangan!
— Qalay, yoqdimi, - deganakan
Eri unga picha qarab turib:
— Baribir odam bo‘lmaysan, dermish
Eshak undan:
— Sen kimsan deb so‘rasa, soldat yon atrofga nazar solib:
— Men general mayorman, - debdi.
Soldat eshakdan sen kimsan, - deb so‘rasa, eshak ham yon atrofga qarab:
— Men otman, - dermish
– Bu dunyoda biz shifokorlarning dushmani juda ko‘p...
Kimdir luqma tashladi:
– U dunyoda bundan ham ko‘p.