Lof-yolgon haqida latifalar
— Voy, erim kevotti, erim kevotti, desa
— Yonida yotgan eri, sakrab turib o‘zini balkondan otvoribdi.
— Ko‘ylagimni yeching... Yubkamni yeching... Paypog‘imni yeching... Endi shoshilmasdan, ichki kiyimlarimni yeching, yana yirtib yubormang... Va boshqa hech qachon meni kiyimlarimni kiymang!!!
— Allo, siz dalahovli sotish bilan shug‘ullanasizmi?
— Ha.
— Nega haroba bo‘lib ketgan dalahovlini qimmat narxda, ro‘parasidagi dang‘illama dalahovlini arzon pulga sotyapsiz?
— Haroba dalahovlidan chiroyli, ikki qavatli, dang‘illama dalahovlini tomosha qilsa bo‘ladi. Dang‘illama dalahovlidan-chi, harob bo‘lgan joy ko‘rinib turadi-ku...?!
— Nega muzlatgich olding? Sizlarda shundoq ham sovuq-ku?
Shunda chukcha kulib:
— Ex, shunga ham kalla yetmadimi? Bu muzlatish uchun emas, isinish uchun.
— Ering uxladimi?
Xotini:
— Shunaqaga o‘xshaydi?!
Shkaf ichidan:
— Unday bo‘lsa, men ketdim!
Shu payt eri sakrab o‘rnidan turib:
— Hali seni kredit pulingni to‘lab bo‘lmadim. Qayoqqa ketasan???
— Keyingisi seni navbating! - deb yurarkan.
Uni nabirasi ham buvisini odatini o‘rganib olib:
— Siz keyingisi, endi navbat sizga! - deb yuradigan bo‘lib qolibdi. Faqat bu gapini janozalarda aytar ekan...
— Oyijon, bugun bizni kasallikka qarshi emlashdi.
— Yig‘lamadingmi ishqilib?
— Yo‘q, meni quvlab yeta olishmadi...
O‘zbekistonda artistlar sonini ko‘pligini hisobga olsak, barchamizni artistlar boqayotgan bo‘lib chiqayapti ekan.