Lof-yolgon haqida latifalar
— Ukam qulog‘in kerakmi?
— Ha, oka, albatta kerak!
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab bolani qo‘liga berdi. Sartarosh soch olishni davom etdi. Birozdan so‘ng sartarosh yana so‘radi:
— Ukam qulog‘ing kerakmi?
— Yo‘q! Yo‘q kerakmas!? Baqirdi bola qo‘rqib ketib.
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab axlat chelakka tashlab yubordi.
— Obbo, bunday pul muomalada yo‘q-ku. Anavi qo‘shnim rosa laqma, maydalab beradi.
Darrov o‘g‘lini chaqirib:
— Pulni qo‘shninikida maydalab kel, - debdi.
O‘g‘il ketibdi-yu, lekin tezda ortiga qaytibdi.
Otasi qarasa, qo‘shnisiyam bitta 7 so‘mlik, bitta 8 so‘mlik pul bervorgan emish.
— Birinchisi uch yuz ming. Gapiradi. Ikkinchisi besh yuz ming. U ham she’r aytadi va qo‘shiq kuylaydi. Bunisini narxi bir million so‘m. Lekin u na gapiradi, na qo‘shiq kuylaydi.
Xaridor:
— Unda nega buncha qimmat.
— Bilmadim-u, lekin mana bu ikkisi uni “ustoz” deb chaqiradi.
— Jin ursin! Mototsiklchini o‘ldirib qo‘yibmanku, - degan ekan.
"Tezlikni 50km/s ga pasaytir!" degan yozuvni ko‘rib qolibdi. Darhol pasaytirib, biroz yurgach, yana yozuv chiqibdi:
"Tezlikni 20 km/s ga tushir!" Biroz yurgach, yana "10 km/s tezlikda hayda!". 10km/s tezlikda bir soat yurgan haydovchi, oxirgi yozuvga ko‘zi tushibdi:
"Toshbaqa" nomli bog‘imizga xush kelibsiz!"
— Antarktidada bitta o‘q bilan kitni o‘ldirganman. O‘shanda Shimoliy qutbda o‘z qo‘llarim bilan oq ayiqni bo‘g‘ib qo‘ygandim.
— Sen qachondir o‘lik dengiz xaqida eshitganmisan?
— Kim ham eshitmabdi
— Ha-a, o‘sha dengizni men o‘ldirganman.
— Allo, assalomu alaykum. Sizlar bir insonni o‘z xohishiga ko‘ra armiyaga olib ketasizlarmi?
— Ha, albatta. Siz o‘zi kimsiz? Qayerdan telefon qilayapsiz?
— Men 737-mahbusman. Qamoqxonadan telefon qilayapman.
— Oyi-oyi adam qayodala?
— Dadang Amerikada diplomat bo‘lib ishliydi.