Lof-yolgon haqida latifalar

Telefonda hovliqqan ovozda bir ayol:
— Allo, bu kasalxonami?
— Yo‘q, bu qabriston!
— Uzr unda! Sizlarga murojat qilishimga sal ertaroq...
— Hechqisi yo‘q, biz kutamiz.
Futbol maydoni. Tanaffus paytida e’lon berilibdi. Hurmatli tomoshabinlar kimni yonida, telefonida qaynotasini rasmi bo‘lsa maydonga chiqsin. Bu kishiga eng oxirgi markadagi mashina beriladi. Afsuski, mashinaga hech kim ega bo‘lmabdi.
Chumoli filga turmushga chiqibdi. Ko‘p o‘tmay chumoli yig‘layotganmish.
Fil:
— Nega yig‘layapsan? – deb so‘rabdi.
Chumoli:
— Endi meni farzandlarim ham fil bo‘ladimi? – debdi.
Bir podshohning juda aqilli vaziri bo‘lgan ekan. Bir kuni shoh vazirini boplab kalaka qilmoqchi bo‘lib huzuriga chaqirtirib debdi:
— Vazir janoblari, marhamat qilib menga erkak chumolilardan kabob tayyorlab kyelsangiz! Aynan erkak chumolilardan bo‘lsin! Axir siz donishmand a’yonimsiz!
— Xo‘p bo‘ladi olampanoh! – debdi vazir va tushlikka likopchada 5 ta qovurilgan chumolini ko‘tarib kelibdi. Buni ko‘rgan shoh undan so‘rabdi:
— Xo‘sh muhtaram vazir, bularni erkak chumoli ekanligini qanday bildingiz?
— Oddiy, - debdi vazir, - Ertalab chumolilarning uyasini oldiga borib, uyasini buzayotgan edim, mana shu 5 tasi menga o‘t qo‘ymoqchi bo‘lishdi, - deb javob bergan ekan.
Bir odam ishdan uyga qaytsa, uyida o‘g‘ri yurganmish. Bundoq qarasa o‘g‘ri juda bo‘ychan, yelkalari katta, baquvvat emish. Yerda yotgan tayoqni qo‘liga olib:
— Yaxshi-yam shunaqa katta ekansan. Bo‘lmasa qorong‘ida seni ko‘rmas edim. Ko‘zoynagim ishxonamda qolib ketibdi, - dermish.
Qizni uyiga sovchilar kelibdi. Qizning onasi yigitni onasidan so‘rayotganmish:
— O‘g‘lingiz oilani boqa oladimi?
— Ha, albatta. Axir bu uni vazifasi...!
Qizni onasi yana so‘rabdi:
— Yaxshilab o‘ylab ko‘ring! Axir biz oilada 8 kishimiz!
Choyxonada erkaklar suhbatlashib o‘tirgan ekan, ulardan biri debdi:
— Mana sizlar, maoshingizdan qanchasini xotinga berasizlar?
Birinchi erkak debdi:
— Men atrofimga 2 metrlik aylana chizamanda, pullarimni tyepaga otaman. Aylanani ichiga tushgani meniki, tashqariga tushgan pullar xotinimga bo‘ladi.
Ikkinchi erkak debdi:
— Men atrofimga 3 metrlik aylana chizaman. Pullarimni tepaga otaman. Aylanani ichiga sochilib tushganini xotinim terib oladi, tashqariga tushgan pullarni esa men olaman.
Uchinchi erkak kulib:
— Men hech narsa chizib o‘tirmayman! Pullarni shundoq havoga otaman. Xotinim havoda nechtasini ushlab ulgursa o‘shani oladi. Yerga tushgani hammasi o‘zimniki! - degan ekan.
Mast kishi jon-jahdi bilan simyog‘ochni taqillatardi.
— Xotin, kimga aytyapman, och eshikni!
Yaqindan o‘tib ketayotgan posbon yoniga kelib:
— O‘rtoq, nima gap?! Qani, «puf» deng-chi?!
Mast jon-jahdi bilan puflagandi, posbon o‘zi chayqala boshladi va simyog‘ochni taqillatib baqirdi:
— Qanaka xotinsiz, o‘zi? Oching eshikni!
Qari chol aerodromga kelib uchuvchiga:
— Iltimos, meni kampirim bilan samolyotingda uchirib kelgin.
— Buni iloji yo‘q!
— Yo‘q dema bolam. Shu yoshga kirib, hali biror marta-yam osmonda uchmaganmiz. Samolyotga chiqish orzuimiz bor!
Uchuvchi rozi bo‘lib, chol va kampirni samolyotga chiqaribdi-da debdi:
— Faqat bitta shartim bor otaxon, agar baqirsangiz shu zahoti yerga qaytamiz.
— Xo‘p, baqirmayman, - debdi chol.
Samolyot havoga ko‘tarilibdi. Uchuvchi bor mahoratini ko‘rsatib, eng yuqori balandlikka chiqibdi. Tepaga , so‘ng zudlik bilan pastga sho‘ng‘ibdi, bir tomonga qayrilib uchibdi. Samolyotni charxpalak singari aylantirib tashlasa ham, chol-kampir indamasmish.
Yerga qo‘ngach, uchuvchi cholga qarab:
— Ha otaxon, qo‘rqmadingizmi? Rostini ayting, baqirib yuboray dedingizmi?, - desa, chol:
— To‘g‘risini aytganda, kampirim samolyotingdan tushib ketganda sal baqirib yuboray dedim bolam, - degan ekan.
Er:
— Xotin, bugun nima ovqat qilding? – deb so‘rasa, xotini:
— Qo‘y go‘shtli tovuq sho‘rva, - degan ekan.