Oʻqish-maktab haqida latifalar
— O‘g‘lim men ham shu maktabni 20 yil oldin bitirganman.
O‘g‘il ajablanib javob beribdi:
— O‘qituvchimiz aytuvdi-ya, sendaqa ahmoqni 20 yil bo‘lgandi ko‘rmaganimga!, - deb...
Ayniqsa, dars qilish o‘rniga latifa o‘qib o‘tirganlariga!!!
— Bor uyingga, almashtirib kel! - desa, o‘quvchi:
— Uyda ham huddi shunaqasi qolgan-da, - dermish.
— Falon yili Angliyani kim olgan? - deb so‘rabdi.
O‘quvchi:
— Ustoz, men olganim yo‘q, - debdi.
Bundan asabiylashgan o‘qituvchi:
— Dadangni olib kel, - debdi.
Bolani otasi kelibdi. O‘qituvchi vaziyatni tushuntiribdi. Shunda otasi o‘g‘liga:
— Olgan bo‘lsang, qaytarib ber, - debdi.
Jahli chiqqan ustoz maktab direktorini oldiga ota-bolani olib kiribdi.
Hamma gapni eshitgan direktor o‘ylanib turib:
— O‘zi qaysi biring olgansan? Joyiga qo‘ymaysanlarmi!? - degan ekan.
— Faraz qilaylik, siz avtobusda ketayapsiz. Kun rosa isib ketdi. Nima qilasiz?
— Men avtobus oynasini ochaman...
— Juda yaxshi. Oyna ochilishi natijasida avtobus aerodinamikasi qanchaga o‘zgarishini hisoblang.
Talaba javob bera olmabdi.
— Boring, "ikki"!
Huddi shu tahlit yana bir nechta talaba imtihondan "yiqilibdi". Navbat go‘zal talaba qizga kelibdi.
— Qizim, masalan, avtobusda ketayotganingizda havo isib ketsa nima qilasiz?
— Men-mi? Men... koftamni yechaman.
— Siz tushunmadingiz. Havo rosa kuydirayotgan bo‘lsa nima qilasiz, demokchiman.
— Undami? Bluzkamni ham yechaman.
— Jazirama rosa qovurayotgan bo‘lsa-chi?
— Yubkamni ham yechaman.
— Iye, qanakasiga?, - debdi lol qolgan professor.
— Shunakasiga! Butunlay yalang‘och qolsam ham, oynani ochmayman professor!
— Kim o‘zini ahmoqman desa o‘rnidan tursin.
Hech kim o‘rnidan turmaganidan keyin ancha vaqt o‘tib Turdiyev sekin turdi.
Shunda domla:
— Ha Turdiyev, tik turding, ahmoqmisan?
— Yo‘q domla. Bitta o‘zingiz turganingiz uchun menga noqulay bo‘ldi...
— Yigirma yildan keyin sinfdoshlaringizni suratlariga qarab eslab yurasizlar.
O‘quvchilardan biri:
— Rahmatli ustozlarimizni ham eslab o‘tiramizmi?!
— Kelila tanga tashlaymiz, agar tanga to‘g‘ri tushsa kinoga, teskari tushsa futbolga, yerda tik tursa kafega, agar havoda tursa darsga boramiz — debdi.
— Boltaboyev, nega sen Lolani jinni deding? Qani darhol unga afsusda ekanligingni aytchi.
Bola qizni oldiga yaqinlashib:
— Lola meni kechir, jinniligingdan afsusdaman.