— Farqi katta. Vafodor er har safar xotiniga "Senga xiyonat qilmaganman" deganida vijdoni qiynalaveradi...
— Bu nimaga kerak? – deb so‘rasa, do‘sti debdi:
— Bu gapiradigan soat, mana qara, - deb tog‘orani qattiq ursa devor ortidan qo‘shnisini: “Ming la’nat, 3 dan 15 daqiqa o‘tdi” degan ovozi eshitilibdi.
— To‘yni iloji boricha ortga surishing kerak.
O‘g‘il:
— Nega ada? Qudalaringiz nima deydi?!
Ota:
— Kim nima desa desin. Harna o‘ynab-kulib yashab qolgin deyman-da...
Birinchisi debdi:⠀
— Mening pochcham eng boy odam . Opamga 3 ta uy, 2 ta dalahovli, 5 mashina olib berganlar-u, lekin opamni o‘zlari bilan olib ketganlar.
Ikkinchisi debdi: ⠀
— Mening pochcham ham milliarder. Opamni oltin-u, zar bilan bezaganlar. Nima desalar bir zumda muhayyo qiladilar. Lekin to‘g‘ri, mening ham opamni olib ketganlar.
Uchinchisi bo‘lsa bularni hammasini eshitib debdi:⠀
— Mening pochcham boy emaslar. Lekin pochcham opamni olib ketmaganlar. Aksincha, biz pochchamni olib kelganmiz.
— Sen pianinoda ko‘proq mashq qilishing kerak.
O‘g‘li:
— Bundan ortig‘i bo‘lmaydi. Butun podezd ko‘chib ketdi-ku.
— O‘g‘lim, meni nega maktab direktori chaqirtirdi?
O‘g‘li:
— Kecha maktabda mushtlashdim.
Otasi:
— Nima, meni navbatdagi jangni tomosha qilishga chaqirishdimi?
— Kecha xotinim pishirgan ovqatni maqtayman deb, “Onasi, ovqating mazali emas, ... judayam mazali chiqibdi” demoqchi edim. Gapimni oxirigacha aytishga ulgurmadim...