— Sevgilim, sizni uchratgan kunimdan beri na ovqat yeyman va na suv ichaman...
Qiz xursand bo‘lib:
— Nahotki, meni shunchalik qattik sevib qolgan bo‘lsangiz?
— Yug‘-a. Shunchaki o‘zimga pul ortmayapti!
— Eng yomon ko‘rgan odamingizga xat yozib, uni yoqib yuboring.
Mijoz:
— Xo‘p bo‘ladi. Xatni-chi, xatni nima qilay?
Shunda eri:
— La’nati soat. Doim kechikib yuradi-ya.
— Abduraim tog‘a, futbol terma jamoamiz haqida nimalar deya olasiz?
— So‘kinib gapirsam bo‘laveradimi?
— Yo‘g‘-a, axir bizni millionlab odamlar tamosha qilishadi-yu!
— Unaqada, hech narsa deyolmayman.
— Voy, dadajon piyolangizga qarang, choy shamasi suzib yuribdi. Endi biznikiga mehmon keladi, - debdi sevinib.
Dadasi choydagi shamani shoshilib olib, yutib yuboribdi-da, - ana endi hech kim kelmaydi, - debdi.
Shu payt o‘g‘li uyga yugurib kirib:
— Dada, xolam biznikiga kelayotib, liftga qamalib qoldilar, - dermish.
— Ha albatta. 20000 to‘lashingiz kerak.
— Bepul vrachga kirmoqchiman!
— Marhamat, ikki oy navbatingizni kutasiz.
— Ikki oy kutolmayman. Kelishaylik...
— Mayli kelishamiz, 20000 bo‘ladi.
Birinchisidan so‘rashibdi:
— Seni isming nima?
— Iztopar.
— Nimaga iztopar?
— Odam va hayvonlarni izidan topganim uchun.
Ikkinchisidan so‘rashibdi:
— Seniki nima?
— Ucharot.
— Nimaga ucharot?
— Otdan ham tez yugurganim uchun.
Uchinchisidan so‘rashibdi:
— Seni o‘zingni isming nima?
— Lochinko‘z.
— Nega lochinko‘z?
— Buni tarixi uzun, angliyaliklar bizga hujum qilib, ko‘pchiligimizni asirga olib, qamoqqa tashlashdi. Oradan bir hafta o‘tib, atrofimizda to‘siq yo‘qligini birinchi men ko‘rgandim. Shuning uchun ismim Lochinko‘z.
— Birinchisini ichish qiyin, to‘qqizinchisini ichsam mast bo‘lib qolaman, - dermish...
Yo‘ldan o‘tib ketayotgan bir vrach, - bularni bir boplab, 100000 pulini olib chiqib ketaman, - deb binoga kiribdi. Injener uni kutib olib, shikoyatini so‘rabdi.
— Men ta’mni bilmayapman. Nima yesam hammasi bir xil.
— Hamshira, shishadagi suyuqlikni ichiring.
— Iye, bu benzinku!
— Tabriklayman, ta’m bilishingiz tiklandi. Sizdan 50000.
Vrach jahl bilan pulni to‘lab chiqib ketibdi. Ikki kundan keyin yana kelibdi:
— Endi men hid sezmayapman.
— Hamshira shishadagi suyuq dorini bu kishiga ichiring.
— Bu yana benzinku...
— Ana, hid bilish qobiliyatingiz ham tiklandi. 50 000 to‘lab ketasiz. Vrach pulni to‘lab, yana jahl bilan chiqib ketibdi. Oradan 3 kun o‘tib, bu safar aniq boplayman degan maqsadda kelib debdi:
— Endi men hech narsani ko‘rmayapman.
— Kechirasiz, biz buni davolay olmaymiz. Mana sizga 100000 pul.
— Iye, bu yerda 50000 ku!
— Tabriklayman, ko‘rish qobiliyatingiz tiklandi. Sizdan 50000.