— Buvijon, nega ko‘zoynak taqasiz?
— Ko‘zoynak taqmasam yaxshi ko‘rolmayman-da, qo‘zichog‘im.
— Bo‘lmasa, ko‘zoynagingizni taqmay turing, qo‘zichog‘ingiz dasturxondagi konfetlardan yeb to‘yib olsin.
— Ko‘zoynak taqmasam yaxshi ko‘rolmayman-da, qo‘zichog‘im.
— Bo‘lmasa, ko‘zoynagingizni taqmay turing, qo‘zichog‘ingiz dasturxondagi konfetlardan yeb to‘yib olsin.
Doktorlar shiori: «Puling yo‘qmi, sog‘ bo‘l....»
Kunlardan bir kun mashhur italyan qo‘shiqchisi Enriko Karuzo ijodining ilk davrida kichik bir shahar sahnasida konsert berayotgandi. Shu payt tomoshabinlardan biri unga qarata karam boshini otib yuboradi. Qo‘shiqchi o‘zini yo‘qotmay shunday javob qiladi:
— Ayrim tomoshabinlar mening ijroimdan ta’sirlanib kallasini yo‘qotib qo‘yishdi.
— Ayrim tomoshabinlar mening ijroimdan ta’sirlanib kallasini yo‘qotib qo‘yishdi.
Qishloqqa yangi kelin tushibdi. Kelin har kuni quduqdan suv olib kelishda bitta sho‘x yigit hushtak chalarkan. Kelin qaynonisiga bu holni aytsa, qaynonasi qoshini qoqib, uyga boshlab kelishini aytibdi.
Eratasi kelin ortidan yigit kelibdi, yigitni ushlab olgan qaynota va qaynona ertalabgacha un tegirmonida eshakni o‘rnida ishlatishibdi.
Keyingi kuni kelin o‘tib ketayotib hushtak chalib qoshini qoqsa, yigit:
— Ha, uning tugadimi?, - dermish
Eratasi kelin ortidan yigit kelibdi, yigitni ushlab olgan qaynota va qaynona ertalabgacha un tegirmonida eshakni o‘rnida ishlatishibdi.
Keyingi kuni kelin o‘tib ketayotib hushtak chalib qoshini qoqsa, yigit:
— Ha, uning tugadimi?, - dermish
Oʻgʻil armiyadan kelibdi. Ota—onasi kutib olishibdi, stol tuzatishibdi. Otasi debdi:
— Oʻgʻlim arok ichamizmi?
— Yoʻq, yaxshisi shampanskiy ichamiz.
— Oʻgʻlim shashlik yeymizmi?
— Yoʻq, yaxshisi konfet yeyman.
Biroz vakt oʻtgach oʻgʻli xojatxonaga oʻtibdi.
Otasi miltigʻini koʻtarib yugurib chiqibdi.
Onasi:
— Ha, dadasi qayoqqa?!
— Agar bu oʻgʻling oʻtirib siysa otib tashlayman!!!
— Oʻgʻlim arok ichamizmi?
— Yoʻq, yaxshisi shampanskiy ichamiz.
— Oʻgʻlim shashlik yeymizmi?
— Yoʻq, yaxshisi konfet yeyman.
Biroz vakt oʻtgach oʻgʻli xojatxonaga oʻtibdi.
Otasi miltigʻini koʻtarib yugurib chiqibdi.
Onasi:
— Ha, dadasi qayoqqa?!
— Agar bu oʻgʻling oʻtirib siysa otib tashlayman!!!
Futbol sharhlovchisi:
— Bizning jamoamiz urgan ajoyib, chiroyli bir golimizga raqiblarimiz arzimagan uchta gol bilan javob qaytarishdi.
— Bizning jamoamiz urgan ajoyib, chiroyli bir golimizga raqiblarimiz arzimagan uchta gol bilan javob qaytarishdi.
Afandining bir qizi bor ekan. Unga birdan uch yigit oshiq bo‘libdi. Uchalasi uch yurtdan ekan, birinchisi: o‘zbek, ikkinchisi: rus, uchinchisi: nemis ekan.
Afandi ularga shart qo‘yibdi:
— O‘zingizga yoqqan gulni olib kelinglar. Ular olib kelibdi.
— Endi har kim o‘zi olib kelgan gulni yesin, - debdi.
O‘zbek lola olib kelgan ekan, uni bemalol yebdi. Rus atirgul olib kelgan ekan. U gulni yeyar ekan, ham kularmish, ham yig‘larmish.
— Nega yig‘layapsan, deb so‘rashsa
— Atirgulning tikani bo‘g‘zimga tiqilyapti, - dermish.
— Unda nega kulayapsan, -deb surashsa
— Anu nemis kaktus ko‘tarib kelyapti, - dermish.
Afandi ularga shart qo‘yibdi:
— O‘zingizga yoqqan gulni olib kelinglar. Ular olib kelibdi.
— Endi har kim o‘zi olib kelgan gulni yesin, - debdi.
O‘zbek lola olib kelgan ekan, uni bemalol yebdi. Rus atirgul olib kelgan ekan. U gulni yeyar ekan, ham kularmish, ham yig‘larmish.
— Nega yig‘layapsan, deb so‘rashsa
— Atirgulning tikani bo‘g‘zimga tiqilyapti, - dermish.
— Unda nega kulayapsan, -deb surashsa
— Anu nemis kaktus ko‘tarib kelyapti, - dermish.
Poshsho Afandidan g‘azablanib, «Ikkinchi yuzingni ko‘rmayin!» dedi-da, uni saroydan haydab chiqardi.
Kunlarning birida u ko‘chaga chiqqan edi, odamlarning ko‘cha supurib, suv sepib, yo‘lning ikki tomoniga tizilishib turganlarini ko‘rdi.
— Nima gap? — ajablanib so‘radi u.
— Poshsho o‘tadi,— kimdir javob berdi.
Afandi odamlar qatorida turgan edi, poshsho kelib qoldi. U darhol poshshoga orqasini qilib turdi. Poshsho g‘azablanib qichqirdi:
— Qanday odamsan, nimaga teskari turibsan!
— Ikkinchi betingni ko‘rmayin degan edingiz, shohim betimni ko‘rmasa, ketimni ko‘rsin deb turibman,— javob berdi Afandi.
Kunlarning birida u ko‘chaga chiqqan edi, odamlarning ko‘cha supurib, suv sepib, yo‘lning ikki tomoniga tizilishib turganlarini ko‘rdi.
— Nima gap? — ajablanib so‘radi u.
— Poshsho o‘tadi,— kimdir javob berdi.
Afandi odamlar qatorida turgan edi, poshsho kelib qoldi. U darhol poshshoga orqasini qilib turdi. Poshsho g‘azablanib qichqirdi:
— Qanday odamsan, nimaga teskari turibsan!
— Ikkinchi betingni ko‘rmayin degan edingiz, shohim betimni ko‘rmasa, ketimni ko‘rsin deb turibman,— javob berdi Afandi.
Tinchlantiruvchi dori olaman deb, dorixonaga kirganiydim.
Narxini bilib, tinchim buzildi.
Narxini bilib, tinchim buzildi.
Qiz:
— Jonim, meni uyqim kelyapti, ertak aytib bering!
Yigit:
— Men sizga uylanaman!
— Jonim, meni uyqim kelyapti, ertak aytib bering!
Yigit:
— Men sizga uylanaman!
