Афандининг хотини ўлиб, бир тул хотинга уйланди. Бу хотин бўлар-бўлмасга жанжал кўтарар...
— Ўлган эрим ундоқ эди, бундоқ эди, — деб йиғлар эди.
Афанди бир куни ундан баландроқ овоз чиқариб йиғлади. Хотин ҳайрон бўлиб сўради:
— Мен-ку ўлган эримни эслаб йиғлаяпман, сиз нега йиғлайсиз?
Афанди пиқ-пиқ йиғлаб туриб жавоб берди:
— Агар ўша шўрлик эринг ўлмаганда, сен тул қолмаган бўлар эдингу, мен сенга уйланмаган бўлар эдим...