Қўшнимникига кирсам, хотини қўй гўштидан шўрва қилган экан. Мени кўриб энсаси қотди.
— Адаси келақолинг, овқат пишди, - деди-да, эрига бир косада шўрва, бир лаганда гўшт олиб келиб ёнига қўйди. Қорним оч, нима қилишни билмай, ичимда “Шошмай тур!” деб турсам, қўшним:
— Гўштдан олинг, - деб қолди. Лагандаги гўштга қўл узатиб бир бўлагини тишладим-у, “Вой-дод” деб ерга ағанадим.
Шу пайт қўшним мени кўриб қўрқиб кетди-да, хотинига:
— Сен жодугар мени заҳарламоқчи бўлдингми? – деб ўдағайлаб қувлаб кетди.
Секин ўрнимдан турдим-да, шўрва ва бир лаган гў штни паққос тушириб “Зиқна бўлиш шунақа бўлади!” деб уйимга жўнавардим.