Афанди вафот этибди. Фаришталар унинг савоблар ва гуноҳларини тарозида ўлчаб кўрса, иккаласи ҳам тенг экан. Фаришталар сўрабди:
— Қаёққа тушмоқчисан? Жаннатгами ё дўзахгами? Шунда афанди жаннатга қарабди. Ҳамма шахмат, шашка ўйнаб ўтирган экан. Кейин дўзахга қарабди. У ерда дискотека бўлаётган экан. Афанди:
— Жаннатга кирсам, зерикаман. Майли дўзахга кира қолай, – деб дўзахга кирибди. Кириши билан ҳамма бир-бирини ураётган экан.
Афанди фаришталардан:
— Нега бундай бўлди? – деб сўраса, фаришта:
— Бу реклама эди! – деган экан.