Бир аёл дугонасига ҳасрат қилибди.
— Вой, дугонажон! Мен яқинда суваракка айланиб қолсам керак...
— Нега?
— Эримга “Озаман” деб сўз бергандим. Энди фақат кечалари қоронғу ошхонага чиқиб, беркиниб овқатланяпман. Кимдир чироқни ёқса, ўзимни қаёққа қўйишни билмай шошиб ҳар томонга югуриб қоламан.