Бир куни Афандининг уйига Али деган дўсти меҳмонга борибди.
Бир пайт Афанди қараса, Али дастурхондаги кумуш қошиқни чўнтагига солаётганмиш. Топқир Афанди шундай дебди:
— Қаранглар, ҳозир мен қошиғимни чўнтагимга соламан. Бир зумда қошиғим Алининг чўнтагида пайдо бўлиб қолади. Мана...
У шундай деб Алини чўнтагидан ўғирланган қошиқни олиб қўйган экан.