Бир аёл автобусга чиқибди-ю, дугонасига қўнғироқ қилибди:
— Алло, дугонажон! Яхшимисан? Кеча уйга борсам эшик олдида аёл кишини туфлиси турган экан. Ичкарида эрим нотаниш аёл билан кулишиб ўтирибди. Ўғлим эса ошхонада. Секин бориб ётоқхонани эшигини очиб қарасам...
Узр дугонажон! ... Кейинроқ қўнғироқ қиламан, - деб автобусдан тушиб кетибди.
Эртаси куни яна ўша автобусга, яна ўша аёл чиқибди. Ҳамма йўловчилар унга қараб турганмиш.
— Нимага қараб турибсизлар? - дебди аёл.
Йўловчилар ҳаммаси:
— Гапни кўпайтирма! Дугонангга қўнғироқ қил, тез! - дейишибди.