Гўшт бозорида сотувчи ёнига харидор келиб сўрабди:
— Нимани гўшти? Нима билан билан боқилган?
— Мол гўшти. Покиза, ҳалол гўшт, олинг! Нон, сарёғ, қаймоқлар билан боққанман.
Харидор ҳужжатини кўрсатиб дебди:
— Мен текширувчиман. Озиқ-овқатни шу йўл билан исроф қиляпсизми?...
Сотувчи қўрққанидан, унга беш килограмм бепул гўшт бериб юборибди.
Бироздан сўнг бошқа харидор келибди.
— Гўшт қанчадан?, - сўрабди сотувчига қараб.
— Ўттиз мингдан. Мол гўшти. Чиқиндилар, ахлатдан топилган емишлар билан боқилган.
Бу харидор ҳам санитария текширувидан эканини айтиб, жаримага тортмоқчи бўлибди. Сотувчи унга ҳам талайгина гўшт бериб, зўрға қутулиб қолибди.
Учинчи харидор раста ёнига келиб гўшт танлай бошлабди:
— Гўштинг тоззами? Нималар бериб боқгансан?
Сотувчи бу сафар ҳам “тушиб” қолишидан қўрқиб:
— Билмайман нима еганини. Қўлига пул берардим, кўчага чиқиб овқатланиб келарди, - дермиш.