Кунларнинг бирида афанди эшагини йўқотиб қўйибди. Анча қидирса ҳам, топа олмабди. Охири ҳафсаласи "пир" бўлиб, ҳиёбондаги ўриндиқда ўтирса, орқа тарафда икки севишган суҳбатлашаётганмиш.
Йигит қизга:
— Сени кўзларингга қарасам, бутун оламни кўргандек бўламан, - деса, афанди улар томонга шартта ўгирилиб:
— Қараб кўр-чи, мени эшагим кўринмаяптими?! - дермиш.