Бир бола соқов экан. Ота-онаси кўрсатмаган табиб-у, доктори қолмабди. Ҳечам гапирмабди. Охири ота-онаси гапиришидан умидини узишибди. Бир куни овқатланиб ўтиришса, соқов бола:
— Шўр экан, - дебди.
Шунда онаси:
— Вой ўғлим, гапирдингми?! Яна бир қайтар...
— Шўр экан овқатингиз!
Ота-она ўзида йўқ хурсанд...
— Сен бола гапираркансан, нега бизни шунча йил қийнадинг? Нимага шу пайтгача индамадинг, - дейишса, бола:
— Шу пайтгача овқатингизни тузи яхши эди-да, - дермиш.