Бир куни афандининг тоғаси оламдан ўтиб қолган экан. Афанди раҳматли тоғасига қабр тош қилдириш учун мраморсозни олдига борибди. Мраморчи билан нархини ҳеч келиша олмабди
Афанди мрамор устасига:
— Келинг энди, сал келиштириб берин...! Доимий мижозингиз бўлиб қоламан, - дермиш.