Ўрмонга ўт кетибди. Дарахтлар, жонзотлар ёниб кул бўлибди.
Тирик қолган ҳайвонларни шер бир жойга йиғиб, шундай дебди:
— Ҳамма жой ёниб кетди. Буларни барчаси тиклангунча, орамиздаги энг катта ҳайвонни еб турамиз.
Сичқон секин филга қараса, филни жаҳли чиқиб:
— Кўзинг тешилгур, нега менга қарайсан?! - дермиш.