Икки ёш никоҳ ўқитгани домлани ёнига боришибди.
Домла йигитдан сўрабди:
— Фалончи ўғли фалончи, фалончини қизини тан маҳрамликка олишга розимисиз?
Йигит:
— Менга барибир, фарқи йўқ! - дебди.
Навбат қизга келибди:
— Фалончи қизи, фалончининг ўғли фалончибекка турмушга чиқишга розимисиз?
— Менга барибир, - дебди қиз.
Домла дуога қўл очиб:
— Менга ҳам умуман фарқи йўқ, бахтли-саодатли бўлинглар, - деган экан.